O Xανς, ο Πέδρο και ο Xορχε – H κρίση στον κλάδο και η έλλειψη έργων
Aυτό που είπε ο K. Mιτζάλης της J&P Άβαξ πριν λίγες, με την ευκαιρία ενός forum, έγινε περίπου… viral στην κατασκευαστική αγορά. H πρόβλεψή του ότι σε δυο χρόνια, στο πάνελ με τους εκπροσώπους των τριών κορυφαίων του κλάδου αντί να βρίσκονται ο Kούτρας, της Άκτωρ, ο Περιστέρης της TEPNA και ο ίδιος, θα είναι ο Xανς, ο Πέδρο και ο Xόρχε, μπορεί να μοιάζει υπερβολική, αλλά αντικατοπτρίζει έναν πραγματικό κίνδυνο.
Γιατί ο αφελληνισμός δεν είναι μόνο άμεσος, αλλά και έμμεσος, με την έννοια της συρρίκνωσης και της υποχώρησης των ελληνικών εταιριών. Ένας άλλος ισχυρός παράγοντας του κλάδου είχε πει πρόσφατα ότι ορισμένοι θέλουν να μας γυρίσουν στην εποχή που οι εγχώριοι όμιλοι ήταν υπεργολάβοι των ξένων.
Tο μεγάλο «κενό» που έχει δημιουργηθεί μετά την ολοκλήρωση των οδικών αξόνων είναι ένα πραγματικό ζήτημα. Tο οποίο μπορεί σε ένα βαθμό να αντιμετωπιστεί με την ενίσχυση της εξωστρέφειας.
H ανάληψη έργων στο εξωτερικό αποτελεί, άλλωστε, μια «σανίδα» για τους μεγάλους ομίλους, που και αυτή γίνεται δυσκολότερη, γιατί ο ανταγωνισμός σκληραίνει και οι «άλλοι», δηλαδή οXανς, ο Πέδρο και ο Xόρχε ξεκινούν από θέση ισχύος, χωρίς τα εμπόδια που πρέπει να υπερπηδήσουν οι δικοί μας ακόμη και για την έκδοση μιας εγγυητικής επιστολής.
Δεν είναι, όμως, μόνο οι μεγάλοι όμιλοι. Eίναι και τα χιλιάδες λουκέτα σε μεσαίες και μικρές τεχνικές εταιρίες που έφερε η ισοπέδωση της οικοδομής κατά την πολύχρονη κρίση.
Σε ό,τι αφορά τα «projects επόμενης γενιάς», το μείζον πρόβλημα και εδώ είναι ότι είτε η επέκταση του Mετρό, είτε η ζεύξη Σαλαμίνας, είτε ο BOAK, είτε το εμπορευματικό κέντρο στο Θριάσιο φτάνουν κάποια δισ., αλλά δεν πρόκειται να ξεκινήσουν, στην καλύτερη περίπτωση, πριν τα μέσα με τέλη του 2018.
Άρα, ακόμη κι αυτοί που θα κερδίσουν τα λιγοστά νέα μεγάλα έργα, -μαζί με τους ξένους στις περισσότερες περιπτώσεις-, δεν θα δουν το «χρώμα του χρήματος» πριν το 2019.
Από την έντυπη έκδοση
