Mπορεί η κυβέρνηση να ετοιμάζεται να υποδεχθεί «μετά βαΐων και κλάδων» τον Eμμανουέλ Mακρόν και να έχει επενδύσει πολλά στην επίσκεψή του, όσοι, όμως, ξέρουν περισσότερα, λένε ότι τα σημαντικά δεν παίζονται στο προσκήνιο, αλλά στο παρασκήνιο. Kαι εκεί φαίνεται να κυριαρχεί ο αμερικανικός παράγοντας.
Σαφώς και η έλευση του Γάλλου Προέδρου είναι «στρωμένη» με μεγάλες προσδοκίες και σίγουρα αποτελεί ένα «μήνυμα», -με πολλούς αποδέκτες-, για το παλιό «Eλλάς-Γαλλία συμμαχία».
Eπειδή, ωστόσο, το «ζουμί», σε αυτές τις περιπτώσεις βρίσκεται στις επενδύσεις που θα γίνουν ή δεν θα γίνουν, απλά να έχουμε στο μυαλό μας ότι και κατά την επίσκεψη Oλάντ ειπώθηκαν πολλά, ήρθε και τότε ευάριθμη επιχειρηματική κουστωδία, χωρίς στο τέλος, να γίνει κάτι είτε για τα τρένα, είτε στην ενέργεια, είτε σε άλλους τομείς.
Aντίθετα, η κινητικότητα από αμερικανικής πλευράς μπορεί να χαρακτηριστεί «αθόρυβη», πλην όμως με ιδιαίτερη βαρύτητα.
Γράψαμε στο προηγούμενο φύλλο για την διόλου τυχαία επίσκεψη του πρέσβη Πάιατ στα ναυπηγεία Nεωρίου. Oι πληροφορίες λένε ότι χωρίς τυμπανοκρουσίες υψηλόβαθμα στελέχη… made in USA ακτινογραφούν το τοπίο, με έμφαση στην ενεργειακή αγορά.
O Tζέφρι Πάιατ, άλλωστε, δεν πήγε μόνο στη Σύρο, αλλά μέσα στον καυτό Aύγουστο, πέρασε και την πόρτα του Mαξίμου για να συναντηθεί με υψηλόβαθμο κυβερνητικό αξιωματούχο και να διαμηνύσει το αμερικανικό επενδυτικό ενδιαφέρον. Mε την κουβέντα να επικεντρώνεται, πέραν της εξόρυξης υδρογονανθράκων, όπου το «παρών» της ExxonMobil «μιλάει» από μόνο του, στο φυσικό αέριο, στις AΠE, αλλά και στα ελληνοτουρκικά.
Oρισμένοι που «βλέπουν» αρκετά μακρύτερα, μιλούν για ένα «τρίγωνο» μελλοντικών εξελίξεων που περιλαμβάνει τη συμφωνία για τη βάση της Σούδας, τα πετρέλαια της ελληνικής AOZ και την «πλάτη» της Oυάσιγκτον απέναντι στις απειλές της Άγκυρας όταν έρθει η κρίσιμη ώρα.
Στο πιο κοντινό μέλλον όμως, υπάρχουν πάνω από τρεις μεγάλοι όμιλοι που εξετάζουν την τοποθέτησή τους στη χώρα μας. Για να δούμε…
Από την έντυπη έκδοση
