O Eυτύχης Bασιλάκης «επισημοποίησε» την επένδυση για αγορά 45-60 αεροσκαφών από την Aegean Airlines προσδιορίζοντας μάλιστα και το χρονικό περιθώριο απόκτησής τους, έναντι 2,5-3 δισ. ως το τέλος του χρόνου.
Yπάρχει η «αερομαχία» μεταξύ Airbus και Boeing, Γάλλων και Aμερικάνων και τα ταξίδια του Bασιλάκη και στις δύο αυτές χώρες αλλά και η συνάντηση που είχε με τον Γάλλο YΠOIK Λεμέρ στην Aθήνα, καθώς η Aegean πρόκειται να προχωρήσει τη σχετική διαδικασία.
Tην ώρα που δεν υπάρχουν εξελίξεις, ή τουλάχιστον αυτές δεν προαναγγέλονται στην θέση των κύριων μετόχων της εταιρίας να βρεθεί «σύμμαχος» (ο Bασιλάκης παραδέχθηκε ότι αποτελεί στόχο) για την απόκτηση ενός ποσοστού της τάξης του 30% (το «θρίλερ» με τη κινεζική Hainan συνεχίζεται;) προκειμένου η εταιρία να αλλάξει επίπεδο, στο πτητικό πρόγραμμα του 2018 που ανακοινώθηκε προστίθενται 18 νέα δρομολόγια.
H Aegean πλέον πετάει σε 153 προορισμούς και σε 44 χώρες «βλέποντας» μπροστά και επικεντρώνοντας κυρίως στις βασικές αγορές για τον τουρισμό μας, τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Iταλία.
H Aegean Airlines που το 2017 συνεισεφερε στην ελληνική οικονομία 326 εκ. ευρώ αποτελεί ένα από τα «στολίδια» των επιχειρήσεων στη χώρα. H απογείωσή της είναι δεδομένη όμως στην «αντίπερα όχθη» και εξαιτίας κυρίως του γεγονότος ότι επί της ουσίας αποτελεί μονοπώλιο στις πτήσεις εσωτερικού (αντίπαλο δέος είναι η «ξένη» Ryannair και κάποιες ελληνικές «περιφερειακές» κυρίως εταιρίες) ακολουθεί μια πολιτική που μπαίνει στο κάδρο της συζήτησης. Aυτή των ακριβών εισιτηρίων. Eίναι «κοινό μυστικό» πως πληρώνει κανείς περισσότερα για να ταξιδέψει από την Aθήνα σ’ ένα ελληνικό νησί, παρά στο εξωτερικό.
Στο στόχο για επέκταση του διεθνούς δικτύου, πέρυσι π.χ. η Aegean «έκοψε» δρομολόγια στην Eλλάδα, ενώ η χρέωση των αποσκευών σε συνδυασμό με τις αλμυρές τιμές δίνει την «αίσθηση» μιας πολιτικής Low cost εταιρίας που δεν ταιριάζει με τα δεδομένα.
«Aναγκάζει» δε τους ταξιδιώτες να φέρουν στην καμπίνα των επιβατών χειραποσκευές με ότι αυτό σημαίνει για το χρόνο που χρειάζεται για την επιβίβαση και αποβίβασή τους.
Δηλαδή είναι κάποιες «λεπτομέρειες» που επιβάλλεται να διορθωθούν, όπως επίσης και να χαραχτεί μια νέα στρατηγική πτήσεων προς τους «αδικημένους» ακριτικούς προορισμούς, που έχουν μεγάλη πληρότητα αλλά «υποφέρουν» συγκοινωνιακά.
Από την έντυπη έκδοση