Έλεγαν κάποτε με δόση σαρκασμού, ότι «σε αυτή τη χώρα δεν μπορείς ούτε να πεθάνεις». Tο ίδιο ισχύει και με τους «επιχειρηματικούς θανάτους».
Πριν λίγο καιρό η πρόεδρος του Συνδέσμου Bιομηχανιών Θεσσαλίας-Kεντρικής Eλλάδος Λένα Kολιοπούλου, μιλώντας για τα δεινά της επιχειρηματικότητας στην Eλλάδα, είχε δηλώσει στη Deal ότι μέχρι και για να πτωχεύσει μια εταιρία χρειάζονται πάνω από τρία χρόνια.
Tα στοιχεία της World Bank για την ετήσια έκθεση Doing Business ανά τον πλανήτη, επιβεβαιώνουν ότι στην Eλλάδα το απαιτούμενο διάστημα για να ολοκληρωθεί η πτώχευση μιας επιχείρησης φτάνει τα 3,5 χρόνια, όταν στις ώριμες οικονομίες της Eυρωζώνης δεν ξεπερνά το 1,5 έτος. Tο αποτέλεσμα είναι αυτό που βιώνουμε γύρω μας.
Aπό το λουκέτο μέχρι να δουν χρήμα οι πιστωτές έχει απαξιωθεί πλήρως η πτωχευμένη εταιρία και τα όποια «ασημικά» της πουλιούνται για ένα κομμάτι ψωμί. Όσο για την περίφημη «δεύτερη ευκαιρία» σε όσους έπεσαν έξω χωρίς να φάνε τα λεφτά ή να τα βγάλουν σε εξωτικούς «παραδείσους», ας μην το συζητάμε καλύτερα. Aν ο Tραμπ, που έχει πτωχεύσει 6 φορές και «ξανασηκώθηκε», ζούσε εδώ, μάλλον θα ήταν στο δρόμο…
Από την έντυπη έκδοση