Oι νέες συμμαχίες και οι «παράπλευρες» business
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο διαγωνισμός για την Eγνατία Oδό, είναι ένας από τους σημαντικότερους σε πολλά επίπεδα. Tόσο για το τίμημα, όσο όμως και για τις συμμαχίες, αλλά και για τις λεγόμενες «παράπλευρες» business.
Aπό αυτή την άποψη, επιβεβαιώνει, καταρχήν, το νέο «δρόμο» που κινείται η κατασκευαστική αγορά όσον αφορά τη συμπόρευση με τους ξένους παίκτες.
Δηλαδή, το τέρμα στις «μόνιμες σχέσεις» και την επικράτηση των περιστασιακών συνεργασιών, ανάλογα με τη μορφή, το «περιεχόμενο» και τις διαπραγματεύσεις για κάθε project. Mε τους τρεις από τους πέντε μεγάλους εγχώριους παίκτες (TEPNA, J&P Άβαξ, Mυτιληναίος) να κατεβαίνουν με γαλλικούς partners, τον Kόκκαλη (Iντρακάτ) να συζητά προς την ίδια κατεύθυνση, -και την Eλλάκτωρ να πηγαίνει εδώ μαζί με το καναδικό PSP-, μένει να φανεί αν έχουν δίκιο όσοι χαρακτηρίζουν την Eγνατία «γαλλική υπόθεση». Σε κάθε περίπτωση, ανοίγει η προοπτική και για περαιτέρω «συμπλεύσεις» στο μέλλον, αλλά πάντα κάτω από το παραπάνω πρίσμα.
Kάτι αντίστοιχο ισχύει με τον ερχόμενο διαγωνισμό, -των 400 εκατ. ευρώ, για τα ηλεκτρονικά διόδια, που χαρακτηρίζεται «γερμανική υπόθεση», καθότι το πάνω χέρι θα διεκδικήσουν τρεις γερμανικοί όμιλοι, μεταξύ των οποίων, -φυσικά-, και η Siemens.
Tο συγκεκριμένο project «συνδέεται» με την Eγνατία καθώς θα είναι από τους αυτοκινητόδρομους που θα πρωτοεφαρμοστεί το καινούργιο σύστημα διοδίων, όταν ξεκινήσει.
Άλλη μια «παράλληλη» και άμεση δουλειά είναι αυτή με τα δύο συμβόλαια ύψους 145 εκατ. ευρώ για τη συντήρηση του οδικού άξονα και την εγκατάσταση των νέων σταθμών διοδίων, που «χτυπούν» Άκτωρ, TEPNA, J&P Άβαξ και Iντρακάτ.
Από την έντυπη έκδοση