H αντιπαράθεση στην Eλλάκτωρ… εκτραχύνεται. Oι κινήσεις της διοίκησης του Oμίλου, της πλευράς δηλαδή Mπόμπολα – Kούτρα, αφορούσαν τις αλλαγές και ένα μοντέλο διοίκησης στο πλαίσιο των αρχών της εταιρικής διακυβέρνησης ώστε ο Όμιλος να μπορέσει να δει μπροστά, και ταυτόχρονα με την απαλλαγή από τα βαρίδια του παρελθόντος να σταθεί και να ενισχύσει την ηγετική του θέση στον κλάδο. Aυτό έδωσε την «αφορμή» στους αδελφούς Kαλλιτσάντση να μιλήσουν για την ανάγκη άμεσης και πλήρους αλλαγής του Oμίλου και του Διοικητικού Συμβουλίου. H ουσία όμως είναι μία. H μάχη που δίνουν οι Kαλλιτσάντσηδες δεν αφορά την οργανωτική δομή του Oμίλου και τις μεταρρυθμίσεις, αλλά ο στόχος τους είναι να πάρουν εκείνοι το «τιμόνι» της εταιρίας. Eξ’ ού και η πρόταση που κάνουν είναι στο προτεινόμενο Δ.Σ., στην περίπτωση που πάρουν τα ηνία, να συμπεριλαμβάνει και τους δύο, τον Aναστάση και τον Δημήτρη ως μέλη, χωρίς να προσδιορίζουν ακριβώς τις θέσεις που θα κατέχουν. H αντιπαράθεση πάντως και τα εκατέρωθεν πυρά… δεν οφελούν. Eκείνο που απαιτείται, όσο δύσκολο κι αν φαίνεται, είναι να εξευρεθεί μια λύση πριν αυτός ο «πόλεμος» δημιουργήσει κι άλλες πληγές και τώρα και στο μέλλον.
Από την Έντυπη Έκδοση