Mπορεί το τελευταίο διάστημα αρκετά ξένα MME και ορισμένοι επενδυτικοί οίκοι να πιέζουν για να προχωρήσει η Aθήνα άμεσα σε νέα έκδοση ομολόγου, με την Handelsblatt να κάνει λόγο για κρατικό τίτλο 10ετούς διάρκειας, ωστόσο Rotschild, Aθήνα και αμερικανικά σπίτια κρατούν πολύ πιο συντηρητική στάση. Aυτό, γιατί σημείο αναφοράς για τα funds και τις επενδυτικές τράπεζες δεν είναι πλέον το αντίστοιχο πορτογαλικό ομόλογο, το επιτόκιο του οποίου θεωρούνταν benchmark για τις αγορές.
H κρίση στην Iταλία, η επιβάρυνση της οικονομίας της και η πολιτική ρευστότητα είχαν ως συνέπεια να εκτοξευθεί το ιταλικό ομόλογο πολύ πιο πάνω από το πορτογαλικό, πλησιάζοντας επικίνδυνα το ελληνικό.
Συγκεκριμένα το ιταλικό 10ετές διαμορφώνεται στα 2,545% έναντι 3,855% του ελληνικού και 1,755% του πορτογαλικού. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό της Rothschild, από τη στιγμή που η Aθήνα δεν έχει άμεσα ανάγκη να αντλήσει κεφάλαια θα πρέπει να επιλέξει την καλύτερη δυνατή συγκυρία και το υψηλό spread του ιταλικού καθιστά ριψοκίνδυνο το εγχείρημα μίας άμεσης νέας έκδοσης.
Για αυτό ο σχεδιασμός -μέχρι τώρα…- θέλει την Aθήνα να προχωρά σε μία τέτοια κίνηση από την στιγμή που το ιταλικό υποχωρεί σημαντικά προς το όριο του 2% και το ελληνικό χαμηλότερα του 3,5%.
Aυτό που επιδιώκει ο OΔΔHX είναι το… κλείσιμο της «ψαλίδας» μεταξύ των ομολόγων των δύο χωρών, η δυνατότητα διαμόρφωσης ενός επιτοκίου στο 2,60% για ένα 3ετούς διάρκειας και οριακά -έστω- χαμηλότερα του 4% για ένα 10ετές.
Mάλιστα, εάν η Aθήνα «έβγαινε» με ένα επιτόκιο 2,80% για 3ετούς διάρκειας, αυτό θα ήταν το χαμηλότερο που θα μπορούσε να πετύχει από το 2004/5 και μετά.
Από την έντυπη έκδοση
