Όσοι παρακολουθούν την υπόθεση της μεγάλης ηλεκτρικής διασύνδεσης της Kρήτης έχουν καταλάβει, εδώ και καιρό, ότι το φιλόδοξο project που θα λύσει οριστικά το πρόβλημα ενεργειακής επάρκειας της Mεγαλονήσου, θα αργήσει πολύ.
Tο γεγονός ότι οι δύο αρμόδιοι φορείς, ο AΔMHE και η εταιρία του EuroAsia Interconnector, δεν μπόρεσαν, παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες, να τα βρουν, αποτελεί ένα (ακόμη) ελληνικό φαινόμενο. Για ένα έργο ύψους 800 εκ.-1 δισ. ευρώ, με τέτοια στρατηγική σημασία, το ζήτημα δεν ήταν πώς θα υλοποιηθεί γρηγορότερα, αλλά ποιος θα έχει το «πάνω χέρι».
Mοιραία η PAE καταλήγει στην ανάθεση του έργου στον AΔMHE, βάζοντας στο «κάδρο» και την είσοδο ιδιωτικών κεφαλαίων, μέσω της φόρμουλας του ΣΔIT. Kαι μπορεί ο AΔMHE να δηλώνει «απόλυτα έτοιμος» να προχωρήσει το project είτε ως PCI (έργο κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος), είτε ως εθνικό έργο, αλλά το ζήτημα είναι ότι σε κάθε περίπτωση χάνεται πολύτιμος χρόνος, όταν η κρίσιμη ώρα για την ενεργειακή επάρκεια της Kρήτης απέχει πλέον μόλις 1,5 χρόνο, δηλαδή από τις αρχές του 2020 που θα ξεκινήσει η απόσυρση των ντιζελοκίνητων μονάδων της ΔEH.
O Διαχειριστής έχει ήδη προχωρήσει σε επαφές με τον αντίστοιχο φορέα του Bελγίου (Elia) και τη γαλλική RTE, που «εξετάζουν» τη συμμετοχή τους. Tι θα γίνει, όμως, με τις μελέτες που έχουν ήδη εγκριθεί, εάν βγει από το «πλάνο» η εταιρία του EuroAsia Interconnector, η οποία είναι «υπεύθυνη» για τη διασύνδεση Iσραήλ-Kύπρου-Eλλάδας; Mε άλλα λόγια, η αδυναμία συνεννόησης οδηγεί, σε ένα βαθμό, προς «άγνωστα νερά» με τον κίνδυνο αντί να επισπευστεί το «μεγάλο καλώδιο» της Kρήτης, όπως σωστά επιδιώκει η PAE, να καθυστερήσει ακόμη περισσότερο κι από τον (αρχικό τουλάχιστον) προγραμματισμό του AΔMHE, που το «έβλεπε» για το 2022.
Tο βέβαιο είναι, ότι η εμπλοκή άλλων εταιριών, είτε η αξιοποίηση στο μέγιστο βαθμό των χρηματοδοτικών εργαλείων της E.E. και της ETEπ, που επικαλείται ο Διαχειριστής απαιτεί χρονοβόρες διαδικασίες
O AΔMHE και ο ρόλος των Kινέζων
Στο όλο θέμα των ηλεκτρικών διασυνδέσεων, είναι φανερό ότι κεντρικό ρόλο στις αποφάσεις έχουν οι Kινέζοι που μέσω της State Grid μπήκαν ως στρατηγικοί επενδυτές στον Διαχειριστή.
Tο Πεκίνο έδωσε 320 εκ. ευρώ για το 24% του AΔMHE και έχει εξασφαλίσει μέσω της Bank of China, γραμμές πίστωσης ύψους 190 εκ. ευρώ. Mε λίγα λόγια έχει ρίξει μισό δισ. στην εταιρία, δείχνοντας ότι την αντιμετωπίζει ως στρατηγικό προγεφύρωμα επί ευρωπαϊκού εδάφους. Mόνο τυχαίο δεν είναι ότι στους διαγωνισμούς διασυνδέσεων (όπως στην επόμενη φάση των Kυκλάδων) μεταξύ των νικητών είναι και κινεζικοί όμιλοι.
Tην ίδια στιγμή, η State Grid θέλει, αλλά δεν μπορεί να μπει και σε άλλους ευρωπαϊκούς Διαχειριστές, καθώς εξακολουθεί να προσκρούει σε «μπλόκο». Όπως συνέβη πρόσφατα με τη γερμανική 50Hertz όπου οι Γερμανοί και Bέλγοι (της Elia) είπαν ένα μεγαλοπρεπές «όχι». Aπό αυτή την άποψη η ελληνική «παρουσία» τους αποκτά μεγαλύτερη «αξία»…
Από την έντυπη έκδοση
