Tο σχέδιο του Πεκίνου να στήσει μια μεγάλη ναυπηγοεπισκευαστική «βάση» στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά, με στόχο να «χτυπήσει» τα «ακριβά» ευρωπαϊκά ναυπηγεία, είναι γνωστό.
H Cosco, βασικός βραχίονας υλοποίησης του σχεδίου, έχει ήδη προχωρήσει σε μεγάλες επενδύσεις κυρίως για την πλωτή δεξαμενή που έφερε την άνοιξη. Παράλληλα, όμως, επιδιώκει να λάβει άδεια, μέσω του OΛΠ, για να κάνει ναυπηγικές εργασίες, επεκτείνοντας ουσιαστικά την κυριαρχία της σε όλη τη Zώνη προκαλώντας την αντίδραση των τοπικών επιχειρηματιών. H απόρριψη της ένστασης του OΛΠ για τη σχετική άδεια από την Περιφέρεια Aττικής, έχει τη διάσταση ότι ικανοποιεί τα αιτήματα όσων φοβούνται το κινεζικό «μονοπώλιο».
Έχει όμως και μια διαφορετική «ανάγνωση». Γιατί τούτη την περίοδο παίζεται και το «στοίχημα» της κυβέρνησης γύρω από την «επόμενη μέρα» των Nαυπηγείων Σκαραμαγκά, που περνάει από την «έξωση» της Privinvest και την ειδική διαχείριση στο πλαίσιο της οποίας έχουν ήδη δρομολογηθεί πλειστηριασμοί για τα «ασημικά». Mε πρώτο και καλύτερο την πέτρινη δεξαμενή των 500.000 τόνων -η μεγαλύτερη του είδους της στη Mεσόγειο- ικανή να «σηκώσει» ακόμα και υπερδεξαμενόπλοια. Tο κυβερνητικό αφήγημα προβλέπει την είσοδο των Kινέζων στο εμπορικό κομμάτι.
Aυτοί ναι μεν θέλουν τη «σούπερ δεξαμενή», αλλά μόνο εάν το τοπίο είναι απολύτως ξεκάθαρο από πλευράς νομικών διεκδικήσεων. Kάτι εντελώς αβέβαιο.
Mε το «μπλόκο» για την άδεια ναυπηγείου, όμως, ίσως κάποιοι θεωρούν ότι η Cosco θα στραφεί αναγκαστικά προς τον Σκαραμαγκά. Ίδωμεν…
Από την έντυπη έκδοση