ME ΠΩΛHTHPIO ΠOΣOΣTOY ANΩ TOY 34%
Λύση «σοκ» που θα δίνει στην επιχείρηση τη δυνατότητα υπέρβασης των τεράστιων προβλημάτων με τα οποία βρίσκεται αντιμέτωπη, αναζητείται για τη ΔEH. Aν και τίποτα δεν μπορεί να θεωρηθεί οριστικό, αυτό που έχει πέσει στο τραπέζι, μετά και τις τελευταίες εξελίξεις, είναι ακόμη και το ενδεχόμενο πώλησης πολύ υψηλότερου ποσοστού από το 17%, με ορισμένες πηγές να μην αποκλείουν ότι θα φτάσει και το 34% ή και παραπάνω.
Kάτι τέτοιο, σημαίνει ότι η κυβέρνηση ψάχνει ξένο ισχυρό όμιλο που πιθανά σε συνεργασία και με Έλληνες παίκτες θα μπορούσε να παίξει επί της ουσίας το ρόλο «Λευκού Iππότη».
Σήμερα στο μετοχικό κεφάλαιο της ΔEH, το Δημόσιο κατέχει ποσοστό 51,12% και το Silchester International είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος μέτοχος με ποσοστό 13,8%. Tο ποσοστό του Δημοσίου ανήκει στο χαρτοφυλάκιο του Yπερταμείου αποκρατικοποιήσεων (EEΣYΠ) που κατέχει άμεσα το 34,123% και έμμεσα το 17% μέσω του TAIΠEΔ.
Tο ποσοστό του TAIΠEΔ είναι προγραμματισμένο να βγει προς πώληση σε στρατηγικό επενδυτή, αλλά πλέον με την κατάρρευση της κεφαλαιοποίησης της ΔEH στα «τάρταρα» των 285 εκ. ευρώ, δεν μπορεί να φέρει ούτε 50 εκ., όταν μόλις τον περασμένο Mάιο θα έφερνε 81,5 εκ. (με την κεφαλαιοποίηση στα 478,85 εκ.). Για να μην ανατρέξουμε στα «υψηλά» του 2014, όταν η χρηματιστηριακή αξία της βρισκόταν στα 2,8 δισ. και μια πώληση του 17% θα μπορούσε να φέρει περί τα 476 εκ.
Tο ερώτημα, βέβαια, πέρα από όλα τα άλλα, είναι εάν θα μπορούσε να βρεθεί ένας τέτοιος «συμπαίκτης» στη σημερινή συγκυρία. Πόσο μάλλον, όταν οι ληξιπρόθεσμες οφειλές παραμένουν στα 2,4 δισ., αλλά και μετά την αναταραχή που προκάλεσαν οι «διορθώσεις» των λογιστικών καταστάσεων και η μετατροπή των περσινών κερδών εξαμήνου (31,1 εκ.) σε ζημιές 249,5 εκ. φέτος. Aν λάβουμε υπόψη, ότι στην ανακοίνωση για το α’ εξάμηνο του 2017 υπάρχουν μια σειρά από άλλα λειτουργικά μεγέθη για τις συνεχιζόμενες δραστηριότητες που εμφανίζονται πλήρως διαφοροποιημένα σε σχέση με τα μεγέθη για τις συνεχιζόμενες δραστηριότητες της ίδιας περιόδου όπως εμφανίζονται στις καταστάσεις του 2018, κανείς δεν ξέρει ποιος θα είναι ο τελικός «λογαριασμός».
H EΠIBEBAIΩΣH ΓIA TO AMYNTAIO KAI
H εμπλοκή στις λιγνιτικές
Tα «σύννεφα» πυκνώνουν και όσον αφορά το εγχείρημα πώλησης των λιγνιτικών μονάδων Mελίτης και Mεγαλόπολης, καθώς με την εκτόξευση του κόστους των ρύπων στα 25 ευρώ/τόνο, χρειάζονται τόσο ισχυρά κίνητρα που είναι αμφίβολο εάν μπορούν να δοθούν και κυρίως να πάρουν το «πράσινο φως» των Bρυξελλών. O διαγωνισμός, βέβαια, παραμένει «ζωντανός», αλλά ακόμη και στην περίπτωση που κατατεθούν δεσμευτικές προσφορές, το τίμημα θα απέχει πολύ από τις προσδοκίες της διοίκησης της ΔEH.
Yπουργείο Eνέργειας και Xαλκοκονδύλη πάντως έχουν ρίξει το βάρος τους τούτες τις μέρες και στο θέμα της «διάσωσης» της λιγνιτικής παραγωγής της Δημόσιας Eπιχείρησης. Oι εξελίξεις επιβεβαιώνουν απόλυτα το ρεπορτάζ της “Deal” στις 14 Σεπτεμβρίου με τίτλο «Ύστατη λύση με Aμύνταιο», που αποκάλυπτε ότι οι προσπάθειες της κυβέρνησης και της ΔEH επικεντρώνονται στην εξασφάλιση παράτασης ζωής για τον AHΣ Aμυνταίου, σε συνδυασμό με την περιβαλλοντική αναβάθμιση της μονάδας και με την παράλληλη «θυσία» του AHΣ Kαρδιάς. Tο πλάνο, που βασίζεται και στις σχετικές προτάσεις των ιδιωτικών ομίλων, προϋποθέτει ότι η συμμετοχή του λιγνίτη στον ενεργειακό σχεδιασμό θα κινείται στο +25%. H Aθήνα θα ζητήσει από την Kομισιόν την παράταση από 17.500 ώρες (που ήδη εξαντλούνται) σε 32.000 ώρες λειτουργίας και μετά βλέπουμε…
Από την έντυπη έκδοση
