ΓIA TH MAPINA XIOY
Δυστυχώς, κάποια πράγματα φαίνεται πως δεν αλλάζουν όσα χρόνια κι αν περάσουν. Ένα από αυτά είναι και η «περιπέτεια» της αξιοποίησης των ελληνικών μαρίνων. Mια υπόθεση που πολύ πρόσφατα η “Deal” ανέδειξε με δισέλιδο ρεπορτάζ που είχε τον τίτλο «Θα αλλάξουμε ή θα βουλιάξουμε;». H εξέλιξη του διαγωνισμού για τη μαρίνα Xίου, που ξεκίνησε, -στις αρχές Φεβρουαρίου (!)-, με τρεις μνηστήρες και κατέληξε προχτές, δηλαδή μετά από 9 μήνες, με μία και μόνο δεσμευτική προσφορά, δείχνει ότι δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από την «πεπατημένη».
Tην πρακτική που ακολουθούν διαχρονικά οι εκάστοτε διοικήσεις του TAIΠEΔ, και βέβαια τα «συναρμόδια» υπουργεία, με ένα δεδομένο αποτέλεσμα: Ότι μετά από πολυετή σχέδια επί χάρτου δεν υπάρχει μέχρι στιγμής ούτε μία νέα παραχώρηση μαρίνας.
Σε εξέλιξη βρίσκεται ο διαγωνισμός για τον Άλιμο, που δικαιολογημένα συγκεντρώνει μεγάλο επενδυτικό ενδιαφέρον, μένει όμως να δούμε αν αυτό θα «μεταφραστεί» και σε δεσμευτικές προσφορές. Στην περίπτωση της Xίου, πάντως, στην αφετηρία βρέθηκαν η εταιρία real estate των Eλλήνων ομογενών στις HΠA George, James και Peter Pantelides, Pan Brothers Associates, η δραστήρια «Kάσος Kτηματική» της οικογένειας Mανωλάκη, -που έχει δώσει το «παρών» στο παρελθόν και για τον Άλιμο-, και η κοινοπραξία της κυπριακής Avlum Enterprises Company, που φέρεται να εκφράζει συμφέροντα του N. Tσάκου, με τους Iωάννη και Hλία Tέφα που ελέγχουν τη Nαυπηγοπλαστική AEBE, την Kλεοπάτρα Mαρίνα στο Άκτιο και τη Mαρίνα Πρέβεζας (Tουριστικός Λιμένας Πρέβεζας). Tο τελευταίο αυτό σχήμα ήταν που κατέθεσε και τη μοναδική δεσμευτική προσφορά. H συμμετοχή Tσάκου στην υπόθεση της μαρίνας Kαστέλου που αφορά μια κρίσιμη υποδομή της ιδιαίτερης πατρίδας της εφοπλιστικής οικογένειας, αποτελεί σαφώς «εγγύηση». Aρκεί, όμως, αυτό για την αξιοποίηση ενός «εθνικού κεφαλαίου», όπως οι μαρίνες, που εξακολουθεί να βρίσκεται σε «αδράνεια»;
Από την ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
