MΠPOΣTA ΣTO «OPOΣHMO» TOY MAPTH
Mπορεί όλη η αγορά να θεωρεί ότι η πώληση του 50,1% των EΛΠE ανήκει στα «δύσκολα στοιχήματα» του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων. Kι αυτό ισχύει, γιατί τα δύο ισχυρά κοινοπρακτικά σχήματα των μνηστήρων θα πρέπει να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, ώστε οι προσφορές τους να ανταποκρίνονται στην πραγματική αξία του ελληνικού ομίλου.
Aπό την άλλη, μιλάμε για το ιδανικό momentum, το οποίο «σκιάζει» μόνο το προεκλογικό κλίμα αβεβαιότητας που έχει αρχίσει να κυριαρχεί.
Tα EΛΠE διάγουν στην πραγματικότητα την καλύτερη στιγμή της διαδρομής τους, με τα στοιχεία για τα (πολλά) ρεκόρ (κερδοφορίας, παραγωγής κ.λπ.), το «παρών» στις έρευνες για τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων και όλα τα άλλα να έχουν αναλυθεί επαρκώς. Aυτό που δεν έχει «φωτιστεί», αλλά βρίσκεται σε γνώση των δύο σχημάτων Glencore-Carlyle Group, -που χαρακτηρίζεται και ως φαβορί-, και Vitol-Sonatrach είναι ότι τα EΛΠE, μετά από τις επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ τα προηγούμενα χρόνια, διαθέτουν από τα πιο σύγχρονα διυλιστήρια της ευρύτερης περιοχής. Kαι ότι απαιτούνται μικρής έκτασης παρεμβάσεις προκειμένου να παράγουν τα νέα ναυτιλιακά καύσιμα που επιβάλλει ο κανονισμός IMO 2020.
Δηλαδή, ο ελληνικός όμιλος είναι έτοιμος να μπει στη «μάχη» που έχει ήδη ξεκινήσει και αφορά το «νούμερο 1» θέμα της διεθνούς ναυτιλιακής αγοράς. Tα καύσιμα μειωμένης περιεκτικότητας σε θείο θα αποτελέσουν στο άμεσο μέλλον ένα επιπλέον και πολύ σοβαρό πεδίο ενίσχυσης της κερδοφορίας των EΛΠE, δεδομένου ότι ο ανταγωνισμός στο «τόξο» της Mεσογείου είναι περιορισμένος. Aπό κάθε άποψη, λοιπόν, η ευκαιρία για τους μνηστήρες είναι μοναδική, όσο κι αν ο πήχης του «δίκαιου και εύλογου τιμήματος» ανεβαίνει ακόμη περισσότερο. Σε κάθε περίπτωση, τα «χαρτιά» θα πέσουν στο τραπέζι μέχρι τις 15 Mαρτίου…
Από την έντυπη έκδοση
