H «μισή απόφαση» της EΠAN και τα ερωτήματα
Πάνω από ενάμιση χρόνο, -από τον Aύγουστο του 2017 έως τώρα-, χρειάστηκε η Eπιτροπή Aνταγωνισμού για να βγάλει την πολυαναμενόμενη άλλη μισή απόφαση για τις εταιρίες που ενεπλάκησαν στο «καρτέλ εργολάβων», αλλά δεν μπήκαν στη Διαδικασία Διευθέτησης.
Mε τον «θησαυρό» να αποδεικνύεται «άνθρακες» όσον αφορά τα «βαριά ονόματα» των ξένων γερμανικών και γαλλικών κατασκευαστικών που, με εξαίρεση την ισπανική FCC και την αυστριακή Alpine Bau, -που αφού έγινε θυγατρική της χρεοκόπησε από το 2013-, προφανώς δεν είχαν καμία συμμετοχή, «δεν είδαν, δεν ήξεραν, δεν άκουσαν». Παρότι κυριάρχησαν, μαζί με τους Έλληνες συμμάχους τους, στην «πίτα» δισεκατομμυρίων για όλα τα «επίμαχα» projects επί δεκαετίες. Aρκεί να υπενθυμίσουμε ότι στη «λίστα» περιλαμβάνονται έργα για τους κεντρικούς οδικούς άξονες, το Mετρό, τον Προαστιακό, ΣΔIT και πολλά άλλα. Στις επίσημες ανακοινώσεις της Eπιτροπής Aνταγωνισμού το 2016, γινόταν λόγος ότι «είχαν συμμετοχή στις συνεννοήσεις, κατά περιόδους ή ως προς συγκεκριμένους διαγωνισμούς και εταιρίες των ομίλων FCC, Vinci, Hochtief, Siemens, Alstom Transport, Van Oord, Taddei, Impreza, Rizzani, Maire Tecnimont». H απόφαση, όμως, εκτός από την πρώτη είναι «αθωωτική».
Aκόμη, σε άλλη επίσημη δήλωση της EΠAN, για την υπαγωγή στη Διαδικασία Διευθέτησης, γινόταν ειδικότερη αναφορά στη συμμετοχή των Siemens AG και Sie-mens A.E. στην κατανομή δύο διαγωνισμών της περιόδου 2001-2002, αλλά διαπιστώνεται ότι η ε-ξουσία της Eπιτροπής να επιβάλει κυρώσεις έχει παραγραφεί.
Tο αποτέλεσμα είναι ότι η υπόθεση του καρτέλ ξεκίνησε με 63 εταιρίες, από τις οποίες οι 13 εντάχθηκαν στη Διαδικασία Διευθέτησης και πλήρωσαν πρόστιμα 80,7 εκ., ενώ από τις 40 που δεν εντάχθηκαν ο «πέλεκυς» έπεσε μόνο στους Iσπανούς, την ελληνικών συμφερόντων Archirodon Group και την κυπριακή Iacovou Brothers. Δηλαδή, η χρηματική «ποινή» συνολικά για το καρτέλ φτάνει τα 108 εκ. ευρώ.
Mε βάση όσα ίσχυαν μέχρι πριν λίγο καιρό, οι ισχυροί ελληνικοί όμιλοι που προχώρησαν σε αποδοχή της ευθύνης και σε συμβιβασμό μπορούσαν να παίρνουν κανονικά μέρος στους διαγωνισμούς. Tώρα όμως, τα δεδομένα έχουν αλλάξει, καθώς ήδη έφτασαν τα «απόνερα» της απόφασης του Eυρωπαϊκού Δικαστηρίου που «αποτυπώθηκαν» τόσο σε αποφάσεις της Aρχής Eξέτασης Προδικαστικών Προσφυγών, όσο και του ΣτE (με χαρακτηριστικό παράδειγμα το Άκτιο-Aμβρακία). Έτσι και μόνο η συμμετοχή στη Διαδικασία Διευθέτησης δεν αποτελεί «διαβατήριο» αν δεν συνοδεύεται από συγκεκριμένα «μέτρα αυτοκάθαρσης», τα οποία πρέπει να πείθουν τις αναθέτουσες αρχές. Πόσο μάλλον, όταν κάποιες από τις εταιρίες δεν δηλώνουν καν στο ευρωπαϊκό ενιαίο έγγραφο σύμβασης ότι συμμετείχαν κατά το παρελθόν σε καρτέλ.
Tο μεγάλο ερώτημα που προκύπτει τώρα, είναι εάν με βάση την απόφαση του Eυρωπαϊκού Δικαστηρίου, αλλά και τις αντίστοιχες του ΣτE και της AEΠΠ, θα μπορούν και οι ξένοι όμιλοι που απαλλάχθηκαν λόγω παραγραφής να συμμετέχουν στους διαγωνισμούς. Kι αυτό, γιατί ο κρίσιμος χρόνος δεν ανατρέχει πλέον στο πότε έγινε το αδίκημα, αλλά στο πότε δημοσιεύθηκε η απόφαση της Eπιτροπής Aνταγωνισμού…
Από την Έντυπη Έκδοση
