Δεν γίνεται. Όλοι μιλούν για πλαδαρό και αναποτελεσματικό Δημόσιο και για την ανάγκη σύγχρονου, επιτελικού και βέβαια μικρότερου κράτους.
Ώστε να εξυπηρετεί τον πολίτη με αναβαθμισμένες υπηρεσίες, αλλά και να συμβάλει στην ανάπτυξη, διευκολύνοντας την επιχειρηματικότητα, περιορίζοντας τη γραφειοκρατία, τις δικαστικές εμπλοκές κ.ο.κ. Aλλά πώς θα γίνει αυτό; Δεν θέλει πάνω απ’ όλα αναβαθμισμένο σε ικανότητες, γνώσεις και δεξιότητες ανθρώπινο δυναμικό;
Όμως η κυβέρνηση το προωθεί μέσω αθρόων προσλήψεων και κυρίως με κομματικά και όχι αξιοκρατικά κριτήρια. Eνώ η αξιωματική αντιπολίτευση «βλέπει» τη λύση μέσα από τον κανόνα προσλήψεις/αποχωρήσεις 1/5 ή και 1/10, ώστε να μειωθεί το κόστος λειτουργίας του Δημόσιου τομέα. Λησμονούν όμως, ότι επειδή εδώ και μια οκταετία λόγω μνημονίων εφαρμόστηκε αυτός ο κανόνας, ο μέσος όρος ηλικίας των υπαλλήλων του Δημοσίου έφτασε αισίως τα 53-54 χρόνια.
Στοιχείο ασύμβατο με την επιδίωξη εκσυγχρονισμού του τομέα. Mε υπαλλήλους στην πλειοψηφία τους στα 55 και τα 60 και μια πολύ μικρή μειοψηφία σε ηλικίες επιδεκτικές κατάρτισης και επιμόρφωσης δεν φτιάχνεται σωστό και σύγχρονο Δημόσιο, αλλά «Δημόσιο γερόντων». Tο ίδιο ανίκανο με το «κομματικό Δημόσιο». Άρα η λύση βρίσκεται αλλού.
Από την Έντυπη Έκδοση
