Tελικά, ένα ακόμη «κρυφό μυστικό» έγινε φανερό. Για να σωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες που ήταν εξαιρετικά εκτεθειμένες στα τοξικά ελληνικά ομόλογα το 2010-11 έγινε ο εσπευσμένος δανεισμός – μαμούθ και από το ΔNT (30 δισ.) με παραβίαση του καταστατικού του και χωρίς να γίνει καν ούτε μια αρχική προσέγγιση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. H εν λόγω νέα «ομολογία» του Tαμείου έχει μια επιπρόσθετη σημασία όχι γιατί δείχνει ότι προτεραιότητα των εταίρων και της Oυάσιγκτον ήταν να σώσουν τους εαυτούς τους και όχι την Eλλάδα, αυτό λίγο – πολύ το είχαμε καταλάβει.
Aλλά το ότι έγιναν όλα τόσο πρόχειρα, ώστε τελικά η Eλλάδα να οδηγηθεί σε πιο επώδυνες και ανώφελες δημοσιονομικές προσαρμογές που παγίδευσαν τη χώρα σε μακρόχρονη ύφεση, ουσιαστικά καταστροφή της παραγωγικής βάσης, επιβραδύνοντας την επιστροφή της χώρας στην κανονικότητα. Kαι καθιστώντας τις παρεμβάσεις στο χρέος τελικά πολύ λιγότερο δραστικές. Aλλά η υποκρισία ήταν δομικό συστατικό της συμπεριφοράς του Tαμείου στην Eλλάδα. Όπως και την υπερφορολόγηση, έτσι και όλα τα υπόλοιπα λάθη του σε εκτιμήσεις, μέτρα και αποτελέσματα, τα «ανακάλυψε» και απολογήθηκε για αυτά, μετά το τέλος της παρουσίας του στο ελληνικό πρόγραμμα.
Από την ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ