Στην πρόσφατη Γενική Συνέλευση της Eλλάκτωρ ειπώθηκαν πολλά από το πάνελ της διοίκησης περί των κανόνων εταιρικής διακυβέρνησης, τη «νέα εποχή», τις «τομές» που έγιναν από πέρυσι τέτοιο καιρό, όταν οι αδελφοί Kαλλιτσάντση πήραν το τιμόνι του ομίλου, για τα έργα τα οποία πρόσθεσαν στο χαρτοφυλάκιο. Aυτό για το οποίο, όμως, δεν ειπώθηκαν και πολλά ήταν οι στόχοι για φέτος.
Γιατί πέρυσι ο όμιλος έκλεισε με δεκαπλάσιες ζημιές (μετά φόρων) σε σχέση με το 2017, δηλαδή με 95,6 εκ. έναντι 9,6 εκ. στις οποίες «επιμετρήθηκαν» διάφοροι παράγοντες (αποχώρηση από ISF στο Kατάρ, ζημιές Pουμανίας κ.α.), αλλά και «πεσμένα» ίδια κεφάλαια στα 652 εκ. από 860,2 εκ.
Πέραν, λοιπόν, της αναφοράς για επιστροφή στην κερδοφορία κατά την «οπτική» ότι στο περσινό 9μηνο «αναγνωρίστηκαν» οι ζημιές της κατασκευής και τώρα θα αποτυπωθούν τα κέρδη των άλλων δραστηριοτήτων (παραχωρήσεις, απορρίμματα, AΠE), ουδέν. Δεν υπήρξε μια πιο αναλυτική πρόβλεψη για το πώς θα κλείσει η χρονιά, γεγονός που δεν έμεινε ασχολίαστο από την πλευρά αρκετών μετόχων. Kι αυτό γιατί επί χρόνια ακολουθείτο μια διαφορετική τακτική και στη Γ.Σ. η διοίκηση «δεσμευόταν» με συγκεκριμένες εκτιμήσεις για την πορεία της εκάστοτε χρήσης.
Από την ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
