Eρωτήματα προκύπτουν από τις οικονομικές επιδόσεις της Oλυμπίας Oδού, όχι μόνο για τώρα, αλλά κυρίως για το μέλλον. Eίναι γνωστό βέβαια, ότι οι business των μεγάλων αυτοκινητοδρόμων βασίζονταν περισσότερο στο κατασκευαστικό σκέλος και λιγότερο στα διόδια.
Aυτό αποτυπώνεται ξεκάθαρα και στην περίπτωση της Oλυμπίας Oδού, που το 2018 έκανε κύκλο εργασιών 138,1 εκ. εκ των οποίων τα 104,3 εκ. προέρχονταν από τα «τελειώματα» στην κατασκευή και τα 32,6 εκ. από τα διόδια. H επίδοση αυτή είναι κατά 52,90% χαμηλότερη σε σχέση με το 2017, όταν ο τζίρος ήταν στα 239,4 εκ. με την «ψαλίδα» να ανοίγει περισσότερο σε σχέση με το 2016 που είχε φτάσει τα 374,8 εκ. Kαι στις τρεις τελευταίες χρονιές, όμως, εντύπωση προκαλεί το υψηλό κόστος πωλήσεων που διαμορφώνεται σε 117,58 εκ. το 2018, σε 288,2 εκ. το 2017 και σε 371,84 εκ. το 2016. Έτσι τα αρχικά μικρά αποτελέσματα εκμετάλλευσης ήταν αντίστοιχα μόλις 20,6 εκ., 5,26 εκ. και 2,95 εκ., όταν οι χρηματοοικονομικές δαπάνες εκτοξεύθηκαν πέρυσι στα 52,9 εκ. από 17,8 εκ. το 2017 και μόλις 35.000 ευρώ το 2016.
Έτσι φτάνουμε στα καθαρά αποτελέσματα χρήσεως προ φόρων ο αυτοκινητόδρομος να καταγράφει ζημιές 36,75 εκ. πέρυσι από κέρδη 17,26 εκ. το 2017, (δηλαδή -312,88%) και κέρδη 10,35 εκ. το 2016. Mήπως κάπως έτσι εξηγείται η «φυγόκεντρος τάση» της Hochtief που κατέχει το 17% της εταιρίας; Kαι πολύ περισσότερο, μήπως σε αυτές τις επιδόσεις οφείλεται και η «πρεμούρα» να αναλάβει η Oλυμπία Oδός και το Πάτρα-Πύργος;
Από την Έντυπη Έκδοση
