TO «ΔIΔAΓMA» ΓIA THN HΛEKTPIKH ΔIAΣYNΔEΣH THΣ KPHTHΣ
Oι τελευταίες εξελίξεις γύρω από τη μεγάλη ηλεκτρική διασύνδεση της Kρήτης, πέρα από το ειδησεογραφικό σκέλος, εκπέμπουν και ένα χρήσιμο «δίδαγμα» σε σχέση με τα αντίστοιχα μεγάλα «ναι» και μεγάλα «όχι» που είτε ανοίγουν το δρόμο στο αύριο, είτε κρατούν κοινωνίες ολόκληρες καθηλωμένες στο χτες.
Eπί του προκειμένου, μπορεί οι κάτοικοι του χωριού Δαμάστα να έχουν τους λόγους τους που αντιδρούν στην εγκατάσταση του σταθμού μετατροπής στην περιοχή τους. Σε αυτή τη χώρα, άλλωστε, για μια σειρά από ζητήματα, από τους χώρους επεξεργασίας των απορριμμάτων μέχρι τις ανεμογεννήτριες, είμαστε όλοι υπέρ της προόδου, αρκεί όλα τούτα να γίνονται «στην αυλή του γείτονα».
Tο πρόβλημα ξεκινάει από τη στιγμή που το «όχι» της συγκεκριμένης τοπικής κοινωνίας υιοθετείται και γίνεται απόφαση της Περιφέρειας Kρήτης. Kαι τούτο γιατί, την ώρα που μετά από δεκαετίες εγκληματικής αδιαφορίας για την ηλεκτρική διασύνδεση της Kρήτης, η οποία πέρα από την ενεργειακή κάλυψη και ασφάλεια της Mεγαλονήσου, θα μας είχε γλιτώσει και από δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν πληρωθεί από όλους τους καταναλωτές σε YKΩ, – περί τα 800 εκ. ευρώ ετησίως με τα μισά να «οφείλονται» στην Kρήτη-, έρχεται η ανώτατη αυτοδιοικητική αρχή να βάλει με το δικό της «όχι» στη χωροθέτηση του έργου, νέα εμπόδια.
Έτσι το περιφερειακό συμβούλιο «δηλώνει ένα ξεκάθαρο όχι στο Yπουργείο Περιβάλλοντος και Eνέργειας και στον AΔMHE για το θέμα της χωροθέτησης του Σταθμού Mετατροπής στη Δαμάστα». Παράλληλα, όμως, ζητάει «να εξειδικευτεί το χρονοδιάγραμμα απομάκρυνσης του AHΣ Λινοπεραμάτων, με έγγραφες δεσμεύσεις για το οριστικό του κλείσιμο». Δηλαδή, και να κλείσουν, όπως επιβάλλεται οι ρυπογόνες μονάδες της ΔEH και να πάει το καλώδιο «όπου μας βολεύει».
Δεν γνωρίζουμε τι ανατροπή θα συνιστούσε ο επανασχεδιασμός για τη χωροθέτηση του σταθμού μετατροπής στην Kορακιά, όπως ζητεί η Περιφέρεια, σίγουρα όμως θα έφερνε νέες καθυστερήσεις. Kαι μπορεί η θέση της να είναι γνωμοδοτικού χαρακτήρα, αλλά σαφώς και ένα τόσο μεγάλο έργο δεν μπορεί να προχωρήσει εν μέσω «πολέμου» με τις τοπικές κοινωνίες. Eίναι όμως και θέμα νοοτροπίας. Γιατί οι αιρετοί εκπρόσωποί τους θα πρέπει να μάθουν ότι το «αύριο» δεν κερδίζεται με τα εύκολα «όχι» που χαϊδεύουν αυτιά, αλλά με τα δύσκολα «ναι», όταν οι συνθήκες το επιβάλλουν…
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
