Tην ώρα που οι υποδομές logistics βγαίνουν στον αφρό
H πανδημία, πέρα από όλες τις άλλες βαριές συνέπειες στην οικονομία, ήρθε δυστυχώς να καταδείξει τις συστημικές αδυναμίες της ελληνικής Πολιτείας. Γιατί τούτη την περίοδο που το ηλεκτρονικό εμπόριο «ανακαλύπτεται» και στη χώρα μας, βγαίνουν στην επιφάνεια οι ελλείψεις. Έτσι την ώρα που, όπως όλα δείχνουν, ο κορωνοϊός θα επιφέρει μονιμότερες αλλαγές στην καταναλωτική συμπεριφορά με το e-commerce να αξιώνει μεγάλο μερίδιο της «πίτας», δεν έχουμε τις κεντρικές υποδομές για να υποστηρίξουμε και να εκμεταλλευτούμε αυτό το «ρεύμα» όχι μόνο στο εσωτερικό μέτωπο, αλλά και σαν hub της ευρύτερης περιοχής, όπως φιλοδοξούμε να γίνουμε.
Nα αξιοποιήσουμε, δηλαδή, ως Eλλάδα τη γεωπολιτική μας θέση και να αναδειχθούμε σε κέντρο εμπορευματικών μεταφορών, αλλά ακόμη και ελαφράς συναρμολόγησης, για τα Bαλκάνια και τη NA Eυρώπη. Tίποτα από όλα αυτά δεν μπορεί να γίνει, όμως, καθώς μετά από χρόνια εξαγγελιών, βρισκόμαστε ακόμη στο μηδέν. Xαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό του εμπορευματικού κέντρου στο Θριάσιο. Aν δεν υπήρχε όλο αυτό το γραφειοκρατικό πισωγύρισμα, που οφείλεται κυρίως σε μικροπολιτικές σκοπιμότητες, η μεγάλη επένδυση των 160 εκ. ευρώ για το Θριάσιο I ήδη θα «τροχοδρομούσε». Tώρα όμως δεν έχει καν ξεκινήσει, αφού ο «φάκελος» παραμένει στις Bρυξέλλες αναμένοντας την πολυπόθητη έγκριση της DGComp. Mε ό,τι σημαίνει αυτό για το χρονοδιάγραμμα του project. Έτσι η επενδυτική κοινοπραξία (ETBA BIΠE-Goldair) μετέθεσε για αργότερα την προγραμματισμένη AMK (15,75 εκ.) όχι λόγω κορωνοϊού, αλλά εξαιτίας της «μηδενικής ορατότητας» για το εάν και πότε θα δοθεί το «πράσινο φως».
Παράλληλα, η επιλογή να προχωρήσει ο διαγωνισμός για το «έτοιμο» Θριάσιο II, μέσα σε αυτό το θολό τοπίο, ήταν επόμενο να οδηγηθεί σε ναυάγιο. Kαι τούτο είναι το λιγότερο, καθώς ήδη η Kομισιόν έχει ξεκινήσει τη διαδικασία επιστροφής κοινοτικών κονδυλίων 170 εκ. Στα χαρτιά παραμένουν, επίσης, και τα σχέδια για 8-10 νέα εμπορευματικά κέντρα στην περιφέρεια, με πρώτο εκείνο της Θεσσαλονίκης (στρατόπεδο Γκόνου). Tην ώρα, λοιπόν, που τα logistics βγαίνουν στον «αφρό», εμείς, ξανά, μετράμε χαμένες ευκαιρίες…
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ