ENΩ AKOMH KAI OI ΠOPTOΓAΛOI «ΔEIXNOYN TO ΔPOMO»
Tην ώρα που ο διάλογος στην χώρα μας έχει μεν ξεκινήσει εδώ και καιρό για το ότι η πανδημική κρίση μέσα στα καταστροφικά αποτελέσματα που προκαλεί την οικονομία, την επιχειρηματικότητα και την κοινωνία, δημιουργεί και μια ευκαιρία που πρέπει να αδράξουμε για την αναδιάρθρωση και ενίσχυση (όχι απαραίτητα εκ βάθρων ανατροπή) του παραγωγικού μας μοντέλου, αλλά παραμένει ακόμη στα στάδια της εντελώς θεωρητικής προσέγγισης, χωρίς να έχει πάρει οργανωμένα χαρακτηριστικά, οι Πορτογάλοι δείχνουν κι εδώ να προηγούνται.
Mε την πορτογαλική οικονομία εξαρτώμενη σε ποσοστό 15% από τον τουρισμό, θυμίζοντας εν πολλοίς Eλλάδα, οι μακρινότεροι γείτονές μας στον ευρωπαϊκό νότο βάζουν μπροστά ένα σχέδιο απεξάρτησης της αναπτυξιακής τους προοπτικής από τον τουρισμό, τον οποίο δεν τον βγάζουν από το βάθρο, καθώς η συνεισφορά του στο εθνικό προϊόν τους είναι πολύτιμη, αλλά κοιτάζουν και αλλού (πρωτογενής τομέας, ενέργεια κ.α.) και κυρίως εμπλουτίζουν το θεωρητικό τους σχέδιο, με ποσοτικούς στόχους.
Στον αντίποδα εμείς, συνεχίζουμε τη συζήτηση, έχουμε και τις προτάσεις της επιτροπής Πισσαρίδη πλέον στο τραπέζι, όμως το τελικό μας σχέδιο που φιλοδοξούμε να στείλουμε μάλιστα από τους πρώτους στις Bρυξέλλες, θα υπηρετεί τις νέες προτεραιότητες που έχουμε ανάγκη; Ή θα μείνουμε στην «πεπατημένη» των συμβιβασμών για «να είναι όλοι οι κλάδοι ευχαριστημένοι» και το τελικό αναπτυξιακό αποτύπωμα θα είναι φτωχό;
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
