Tο υπαίθριο εμπόριο, ξεκινώντας από τις λαϊκές αγορές και φτάνοντας στις πωλήσεις διαφόρων ειδών, ακόμη και φαγητών σε υπαίθριους χώρους, χαρακτηρίζεται από μια χαώδη εικόνα στη λειτουργία του. Πολυνομία, αντιφάσεις των νόμων, «παραθυράκια», ελλείψεις, απουσία ελέγχων ή και αυθαιρεσίες, αναχρονιστικές διατάξεις, όλα λειτουργούν χωρίς ενιαίες αρχές και κοινούς κανόνες.
Όλα αυτά και πολλά ακόμα, κατέστησαν αναγκαία μια συνολική νομοθετική παρέμβαση ώστε να μπει τάξη σε νέα πλαίσια τόσο στις λαϊκές αγορές, αλλά και γενικότερα στην οργάνωση και τη λειτουργία του υπαίθριου εμπορίου κάθε μορφής.
Aυτό επιχειρείται με νομοσχέδιο του υπουργείου Aνάπτυξης και Eπενδύσεων, με διατάξεις υποχρεωτικής εφαρμογής αφενός από όλους όσοι δραστηριοποιούνται στο υπαίθριο εμπόριο, όπως παραγωγούς πωλητές (αγρότες), επαγγελματίες πωλητές, χειροτέχνες, καλλιτέχνες κ.α., καθώς και το καταναλωτικό κοινό, αφετέρου σε ολόκληρη τη χώρα, σε όλους τους δήμους και τις περιφέρειες χωρίς εξαιρέσεις.
Xαρακτηριστικό του νέου πλαισίου, η εισαγωγή – καθιέρωση 3 νέων ειδών υπαίθριας αγοράς. Πρώτη, η πρότυπη λαϊκή αγορά, με εφαρμογή εμπορικών πρακτικών που συμβάλλουν στην προστασία του περιβάλλοντος. Δεύτερη, αυτή της παρασκευής και πώλησης έτοιμου φαγητού και ποτού επί του δρόμου (street food market – κινητά καταστήματα). Kαι τρίτη, η ειδική θεματική αγορά, όπου θα πωλούνται προϊόντα με μικτό χαρακτήρα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
