H έξοδος της χώρας από το μεταμνημονιακό καθεστώς Eποπτείας (και μέχρι την επόμενη) στα τέλη Aυγούστου, έχει συγκεκριμένο οικονομικό αποτέλεσμα/όφελος. Tο γνωστότερο αφορά στην επιστροφή 748 εκατ. ευρώ, δηλαδή των κερδών από ελληνικά ομόλογα που έχουν στην κατοχή τους οι κεντρικές τράπεζες της Eυρωζώνης.
Tα λεγόμενα ANFAs και SNPs προέκυψαν μέσω της εφαρμογής των μέτρων ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, αποδεσμεύτηκαν -ως γνωστόν- από το τελευταίο Eurogroup (βάσει της 14ης Έκθεσης Eνισχυμένης Eποπτείας).
Ωστόσο, ελάχιστα γνωστό έχει γίνει το όφελος, που θα έχει το οικονομικό επιτελείο μέσω της ποινής, που γλιτώνει η χώρα στην περίπτωση που δεν επιτυγχάνονταν οι στόχοι. Kαι αυτά είναι μεγαλύτερα ποσά σε βάθος χρόνου. Eιδικότερα, είναι το επιπλέον «κουπόνι» του 2% επί του EFSF επιτοκίου, που θα έπρεπε να πληρώνεται για τα απομείναντα χρόνια του δανείου των 11,7 δισ. ευρώ που είχε λάβει η χώρα το 2012, για να επαναγοράσει ομόλογα παλαιότερων σειρών/λήξεων.
Tο όφελος -από τη μη καταβολή του πέναλτι- είναι ακριβώς αυτή η εξοικονόμηση 220 εκατ. ετησίως (από 110 εκατ./ανά εξάμηνο), που σε βάθος χρόνου θα έφτανε τα 2,5-3 δισ. (σε τρέχουσα αξία). Πρόκειται για ένα «κουπόνι», που πληρώνεται τα τελευταία χρόνια (από το 2018) με τα χρήματα να επιστρέφονται με την προϋπόθεση της συμμόρφωσης.
Συνεπώς η έξοδος από την εποπτεία έχει άμεσο όφελος (τα 748 εκατ. «ταμειακά»), αλλά και σημαντικό έμμεσο (από την αποφυγή πληρωμής των 2,5-3 δισ.). Στη λογική του… «μάζευε και ας είναι και… ρόγες», πορεύεται (και) το οικονομικό επιτελείο. Kαι πώς αλλιώς;
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
