«Κλειδί» για αποστολές ανεφοδιασμού και μεταφοράς στα μελλοντικά θέατρα πολεμικών επιχειρήσεων αναμένεται να αποτελέσει το σύστημα AACUS (Autonomous Aerial Cargo/ Utility System), που αναπτύσσεται από το αμερικανικό ONR (Office of Nabal Research).
Το σύστημα ελέγχεται μέσω υπολογιστή tablet και προορίζεται για χρήση σε αποστολές που κρίνονται πολύ επικίνδυνες για ανθρώπους. Το AACUS είναι εξοπλισμένο με σειρά καμερών και έχει τη δυνατότητα απογείωσης και προσγείωσης μόνο του, χρησιμοποιώντας αισθητήρες λέιζερ για να βρίσκει τον δρόμο του. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μια σειρά διαφορετικών τύπων ελικοπτέρων, κάτι που, κατά το ONR, μειώνει το κόστος ανάπτυξης και χρήσης του από τις Ένοπλες Δυνάμεις.
Το AACUS αποτελείται από ένα «πακέτο» αισθητήρων και λογισμικού που θα ενσωματώνεται σε ελικόπτερα για να εντοπίζει και να αποφεύγει εμπόδια υπό δυσμενείς καιρικές συνθήκες και να επιτρέπει αυτόνομη, μη επανδρωμένη πτήση. Βασικό του πλεονέκτημα είναι ότι οι χρήστες του χρειάζονται ελάχιστη εκπαίδευση, κάτι που «ανοίγει τον δρόμο» για την επιχειρησιακή χρήση του στο κοντινό μέλλον. Σε δοκιμές που έγιναν, πεζοναύτης που δεν είχε εμπειρία πάνω στο θέμα ήταν σε θέση να το χρησιμοποιήσει ικανοποιητικά μέσα σε 15 λεπτά: η τεχνολογία είναι ειδικά σχεδιασμένη για να είναι εύκολη στη χρήση, καθώς ένας χειριστής με ελάχιστη εμπειρία μπορεί να ζητήσει τα εφόδια που θέλει και να «παραγγείλει» την πτήση μέσω απλά και μόνο ενός tablet.
«Αυτό που αναπτύσσουμε εδώ είναι ένα σύστημα που απαντά σε εκκλήσεις για ανεφοδιασμό στο πεδίο, βρίσκει μόνο του τη διαδρομή, πετά μόνο του χωρίς επίβλεψη και επιλέγει μόνο του τους χώρους προσγείωσης. Πρόκειται για ένα πλήρως αυτόνομο σχέδιο» δήλωσε ο υπεύθυνος προγράμματος του AACUS, Μαξ Σνελ.
Δύο επιτυχημένες επιδείξεις πτήσης πραγματοποιήθηκαν στην βάση των πεζοναυτών στο Κουάντικο.
«Πρόκειται για ένα τεράστιο βήμα στον τομέα των αυτόνομων δυνατοτήτων για τους πεζοναύτες» είπε ο υποναύαρχος Μάθιου Κλούντερ, Chief of Naval Research. «Με το AACUS, ένα ελικόπτερο φορτώνεται με εφόδια στη βάση, διαλέγει την καλύτερη διαδρομή και τον καλύτερο χώρο προσγείωσης κοντά στις μαχόμενες δυνάμεις, προσγειώνεται και μετά επιστρέφει στη βάση όταν έχει ολοκληρωθεί η αποστολή ανεφοδιασμού – όλα με ένα απλό άγγιγμα σε ένα φορητό tablet».
Η ανάγκη για δυνατότητες τέτοιου είδους προέκυψε στις επιχειρήσεις των πεζοναυτών στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, όπου τα μεταγωγικά ελικόπτερα και τα κονβόι ανεφοδιασμού δέχονταν πυρά από αντάρτες ή κινδύνευαν από εκρηκτικούς μηχανισμούς σε δρόμους.