Το πρώτο αυτοποιημένο αυτοκίνητο που βρίσκεται υπό τον απόλυτο έλεγχο ενός ηλεκτρονικού υπολογιστή και μπορεί να μιλάει, να βλέπει και να οδηγεί μόνο του έκανε την εμφάνισή του στους δρόμους του Βερολίνου.
Αφού δοκιμάστηκε επαρκώς από τους δημιουργούς του, τους επιστήμονες του Ελεύθερου Πανεπιστήμιου του Βερολίνου, στο εργαστήριο τεχνητής νοημοσύνης AutoNOMOs Labs, με επικεφαλής τον Ραούλ Ρόχας, το αυτοκίνητο του μέλλοντος βγήκε για βόλτα στους δρόμους της γερμανικής πρωτεύουσας (συνολικά διήνυσε 80 χλμ μέσα στο περασμένο Σαββατοκύριακο), μετά από ειδική άδεια που εξασφάλισε από τις Αρχές της πόλης, σύμφωνα με τη βρετανική “Ντέιλι Μέιλ”.
Το αυτοκίνητο πήγε και ήρθε δύο φορές την απόσταση των 20 χλμ. ανάμεσα στο Διεθνές Συνεδριακό Κέντρο και την Πύλη του Βραδεμβούργου, χωρίς να συμβεί κανένα απρόοπτο, παρά την μεγάλη κίνηση. Πάντως, για λόγους ασφαλείας, σε αυτή την πρώτη δοκιμή σε πραγματικές συνθήκες δρόμου, οι Αρχές απαίτησαν ένας άνθρωπος οδηγός να βρίσκεται, για καλό και για κακό, πίσω από το τιμόνι, έστω κι αν στην ουσία δεν άγγιξε τίποτε και η παρουσία του ήταν διακοσμητική (αν χρειαζόταν πάντως να πατήσει φρένο, αμέσως θα αποσυνδεόταν ο υπολογιστής και ο άνθρωπος θα ανακτούσε αμέσως τον έλεγχο του οχήματος). Στα ειδικά πεδία δοκιμών όμως, εκτός πόλης, το αυτοκίνητο κυκλοφορεί τελείως μόνο του, χωρίς καν οδηγό ασφαλείας.
Το όχημα μπορεί να “δει”, να “μιλήσει” και να αυτο-οδηγηθεί, χωρίς την παραμικρή παρουσία και επέμβαση ανθρώπινου χεριού, ούτε καν εξ αποστάσεως. Το αυτοκίνητο διαθέτει ένα πολύπλοκο “οπλοστάσιο” ηλεκτρονικών συσκευών και υπολογιστών, ένα δορυφορικό σύστημα πλοήγησης μεγάλης ακρίβειας, τρεις βιντεοκάμερες και πληθώρα αισθητήρων λέιζερ αόρατου υπερύθρου φωτός γύρω-γύρω και πάνω στην οροφή του.
To αυτόματο όχημα μπορεί να αναγνωρίσει τα άλλα αυτοκίνητα στο δρόμο, τους πεζούς, τα κτίρια και τα δέντρα σε απόσταση έως 70 μέτρων ολόγυρα του (πλήρης κάλυψη πεδίου 360 μοιρών), ενώ μπορεί να “δει” αν τα φώτα στα φανάρια μπροστά του είναι πράσινα ή κόκκινα και έτσι να συμπεριφερθεί ανάλογα. Το αυτοκίνητο γκαζώνει, φρενάρει, στρίβει, αλλάζει λωρίδα κλπ. από μόνο του. “Στην πραγματικότητα, η αναγνώριση και η αντίδραση του αυτοκινήτου στο περιβάλλον του είναι πολύ ταχύτερες από τις αντιδράσεις ενός ανθρώπου”, όπως είπε ο Ρόχας.
Στο μέλλον, ο κάτοχος του αυτόματου αυτοκινήτου, μέσω ενός “έξυπνου” κινητού ή ενός φορητού υπολογιστή ή ταμπλέτας, θα μπορεί να στέλνει μήνυμα στο αυτοκίνητό του να τον παραλάβει από το σημείο που ο ίδιος θα βρίσκεται και μετά να τον πάει όπου θέλει, ενώ ο ίδιος μπορεί κάλλιστα να κάτσει στο πίσω κάθισμα, αφού θα οδηγεί ο υπολογιστής-σοφέρ! Μάλιστα θα μπορεί το ίδιο αυτοκίνητο να πηγαινοέρχεται και να εξυπηρετεί πολλούς ανθρώπους (συγγενείς, φίλους, γείτονες) ταυτόχρονα ή διαδοχικά, με αποτέλεσμα, σύμφωνα με μια εκτίμηση, μια πόλη όπως το Βερολίνο να μπορεί να εξυπηρετηθεί με μόλις το 10% των σημερινών οχημάτων.
Το καινοτομικό αυτοκίνητο -που χρηματοδοτείται από το γερμανικό Υπουργείο Παιδείας και Έρευνας- είναι ένα διασκευασμένο Volkswagen Passat, το κόστος του οποίου έχει φθάσει τα 400.000 ευρώ, μετά από τέσσερα χρόνια ερευνών και συνεχών βελτιώσεων. Υπάρχουν και άλλες αυτοκινητοβιομηχανίες που αναπτύσσουν αυτόματα οχήματα, όπως η Google που κάνει δοκιμές με ένα ρομποτικό Toyota Prius στη Νεβάδα.
Είναι πάντως δύσκολο, προς το παρόν, να πει κανείς με σιγουριά ποια ερευνητική ομάδα διεθνώς βρίσκεται σε πιο προχωρημένο τεχνολογικό στάδιο, αν και, σύμφωνα με εκτιμήσεις ειδικών, μπορεί ακόμα και σε μια δεκαετία περίπου τα πρώτα πλήρως αυτοματοποιημένα αυτοκίνητα να εμφανιστούν στην αγορά. Ο ίδιος πάντως ο Ρόχας εμφανίστηκε πιο επιφυλακτικός και είπε ότι θα χρειαστούν 30-40 χρόνια, ώσπου τέτοια οχήματα να διατεθούν στον μέσο καταναλωτή και αφού προηγουμένως πέσει το κόστος τους σε ανεκτά επίπεδα. Εκτίμησε πάντως ότι τελικά θα συμβεί ό,τι και με τους κομπιούτερ: στην αρχή μόνο ερευνητικά εργαστήρια διέθεταν ένα, ώσπου, μετά από 40 χρόνια, κάθε ένας διαθέτει πια έναν τουλάχιστον υπολογιστή.
Εκτός όμως από τα τεχνολογικά ζητήματα, πρέπει προηγουμένως να διευθετηθούν και διάφορα νομικά θέματα, πριν τέτοια αυτόματα οχήματα εμφανιστούν στους δρόμους, όπως, για παράδειγμα, αν συμβεί ατύχημα, ποιος τελικά θα φέρει την ευθύνη: ο κάτοχος του αυτοκινήτου που δεν το οδηγούσε, ο υπολογιστής που έλεγχε το όχημα ή η εταιρία που το έφτιαξε; Παρόλα αυτά, οι αισιόδοξοι πιστεύουν ότι, όταν η τεχνολογία φθάσει οριστικά σε ώριμο στάδιο, τα αυτόματα αυτοκίνητα θα είναι πιο ασφαλή και λιγότερο επιρρεπή σε ατυχήματα σε σχέση με τους ανθρώπους οδηγούς, με δεδομένο ότι τα περισσότερα δυστυχήματα οφείλονται σε ανθρώπινο λάθος.
