Οι φουτουριστικές εικόνες που έχουμε δει σε ταινίες και σειρές επιστημονικής φαντασίας βρίσκονται όλο και περισσότερο στο φάσμα του επιστημονικά υλοποιήσιμου.
Επιστήμονες κατάφεραν για πρώτη φορά στην ιστορία να συνδέσουν ασύρματα έναν ανθρώπινο εγκέφαλο με έναν υπολογιστή, σε μια σημαντική ανακάλυψη για άτομα με παράλυση.
Το σύστημα είναι σε θέση να μεταδίδει εγκεφαλικά σήματα με «ανάλυση ενός νευρώνα και με πλήρη ευρυζωνική πιστότητα», λένε οι ερευνητές στο Πανεπιστήμιο Brown στις ΗΠΑ. Μια κλινική δοκιμή της τεχνολογίας BrainGate περιελάμβανε έναν μικρό πομπό, που ζυγίζει λίγο περισσότερο από 40 γραμμάρια και συνδέεται με τον κινητικό φλοιό του εγκεφάλου ενός ατόμου.
Η έρευνά τους δημοσιεύθηκε στο περιοδικό IEEE Transactions on Biomedical Engineering. Αντί για καλώδια, μια μονάδα τοποθετήθηκε πάνω από το κεφάλι του χρήστη, η οποία “συνδέεται με μια σειρά ηλεκτροδίων εντός του κινητικού φλοιού του εγκεφάλου χρησιμοποιώντας την ίδια θύρα που χρησιμοποιείται από ενσύρματα συστήματα”.
Οι συμμετέχοντες στη δοκιμή οι οποίοι είχαν υποστεί τραυματισμούς του νωτιαίου μυελού, χρησιμοποίησαν το σύστημα για τον έλεγχο ενός υπολογιστή tablet, αναφέρει το περιοδικό IEEE Transactions on Biomedical Engineering. Οι δύο άνδρες ηλικίας 35 και 63 ετών κατάφεραν να επιτύχουν παρόμοιες ταχύτητες πληκτρολόγησης και ακρίβεια σημείου και κλικ όπως μπορούσαν με τα ενσύρματα συστήματα.
Μάλιστα ήταν σε θέση να χρησιμοποιούν το BCI για έως και 24 ώρες, ακόμη και όταν κοιμούνται. Έτσι οι ερευνητές μπορούσαν να συνεχίσουν να μελετούν τα δεδομένα για μεγάλες χρονικές περιόδους με τρόπο που ήταν σχεδόν αδύνατο πριν. “Αυτό θα μας βοηθήσει να σχεδιάσουμε αλγόριθμους αποκωδικοποίησης που παρέχουν την απρόσκοπτη, διαισθητική, αξιόπιστη αποκατάσταση της επικοινωνίας και της κινητικότητας για άτομα με παράλυση”, δήλωσε ο Leigh Hochberg, καθηγητής μηχανικής στο πανεπιστήμιο και επικεφαλής της μελέτης.
Σύμφωνα άλλωστε με δηλώσεις του John Simeral, επίκουρου καθηγητή μηχανικής στο Πανεπιστήμιο Brown και επικεφαλή συγγραφέα της μελέτης: “Τα σήματα καταγράφονται και μεταδίδονται με κατάλληλη παρόμοια πιστότητα, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τους ίδιους αλγόριθμους αποκωδικοποίησης που χρησιμοποιήσαμε με ενσύρματο εξοπλισμό. Η μόνη διαφορά είναι ότι οι άνθρωποι δεν χρειάζεται πλέον να συνδέονται φυσικά με τον εξοπλισμό μας, κάτι που ανοίγει νέες δυνατότητες όσον αφορά τον τρόπο χρήσης του συστήματος”.
