Ένας μετεωρίτης που συνετρίβη στη βρεταννική πόλη Winchcombe του Gloucestershire πέρυσι περιείχε νερό που ταίριαζε σχεδόν απόλυτα με αυτό στη Γη. Αυτό ενισχύει την ιδέα ότι οι προερχόμενοι από το διάστημα βράχοι έφεραν βασικά χημικά συστατικά, συμπεριλαμβανομένου του νερού, στον πλανήτη νωρίς στην ιστορία του, πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.
Ο συγκεκριμένος μετεωρίτης θεωρείται ως ο σημαντικότερος που ανακαλύφθηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Οι επιστήμονες που δημοσιεύουν την πρώτη τους λεπτομερή ανάλυση λένε ότι τους έχει επιφέρει συναρπαστικές γνώσεις.
Περισσότερα από 500 γραμμάρια μαυρισμένων υπολειμμάτων μαζεύτηκαν από τους κήπους και τα μονοπάτια των ανθρώπων και τα τοπικά χωράφια, αφού μια γιγάντια βολίδα φώτισε τον νυχτερινό ουρανό. Τα θρυμματισμένα υπολείμματα καταλογίστηκαν προσεκτικά στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Λονδίνου (NHM) και στη συνέχεια δανείστηκαν σε ομάδες σε όλη την Ευρώπη για έρευνα.
Το νερό αντιπροσώπευε έως και το 11% του βάρους του μετεωρίτη – και περιείχε μια πολύ παρόμοια αναλογία διαφορετικών τύπων ατόμων υδρογόνου σε σχέση με το νερό στη Γη. Σύμφωνα με μια επιστημονική άποψη, η νεαρή Γη ήταν αρχικά τόσο ζεστή που θα είχε διώξει μεγάλο μέρος του πτητικού περιεχομένου της, συμπεριλαμβανομένου του νερού.
Για να έχει η Γη τόσα πολύ νερό σήμερα – το 70% της επιφάνειάς της καλύπτεται από ωκεανό – υποδηλώνει ότι πρέπει να υπήρξε μια μεταγενέστερη προσθήκη. Κάποιοι λένε ότι αυτό θα μπορούσε να προήλθε από έναν βομβαρδισμό παγωμένων κομητών – αλλά η χημεία τους δεν ταιριάζει πολύ. Ανθρακούχοι αστεροειδείς , ωστόσο, σαν το μετεωρίτη του Winchcombe – ταιριάζουν αρκετά.
Και το γεγονός ότι ανακτήθηκε λιγότερο από 12 ώρες μετά τη συντριβή σημαίνει ότι είχε απορροφήσει πολύ λίγο γήινο νερό, ή οποιουσδήποτε ρύπους. «Όλοι οι άλλοι μετεωρίτες έχουν παραβιαστεί με κάποιο τρόπο από το γήινο περιβάλλον», δήλωσε στο BBC News ο συν-πρωτογράφος Δρ Άσλεϊ Κινγκ, από το NHM. «Αλλά το Winchcombe είναι διαφορετικό λόγω της ταχύτητας με την οποία συλλέχθηκε.
«Αυτό σημαίνει ότι όταν το μετράμε, ξέρουμε ότι η σύνθεση που εξετάζουμε μας οδηγεί στη σύνθεση στην αρχή του Ηλιακού Συστήματος, πριν από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια. «Μια πλάκα που φέρνει δείγματα βράχου πίσω από έναν αστεροειδή με ένα διαστημόπλοιο, δεν θα μπορούσε να περιέχει ένα πιο παρθένο δείγμα», υποστηρίζει.
Οι επιστήμονες που εξέτασαν τις οργανικές ενώσεις με άνθρακα και άζωτο του μετεωρίτη, συμπεριλαμβανομένων των αμινοξέων του, είχαν μια παρόμοια καθαρή εικόνα. Αυτός είναι ο τύπος χημείας που θα μπορούσε να αποτελέσει πρώτη ύλη για την έναρξη της βιολογίας στην πρώιμη Γη. Η νέα ανάλυση επιβεβαιώνει επίσης την προέλευση του μετεωρίτη.
Η πρώτη ανάλυση των επιστημόνων, στην έκδοση αυτής της εβδομάδας του περιοδικού Science Advances, είναι απλώς μια επισκόπηση των ιδιοτήτων του Winchcombe. Μια ντουζίνα ακόμη εργασίες για εξειδικευμένα θέματα πρόκειται να δημοσιευτούν σύντομα σε ένα τεύχος του περιοδικού Meteoritics & Planetary Science. Και ούτε αυτές θα αποτελέσουν την τελευταία λέξη επι του ζητήματος.
«Οι ερευνητές θα συνεχίσουν να εργάζονται σε αυτό το δείγμα για τα επόμενα χρόνια, ξεκλειδώνοντας περισσότερα μυστικά για την προέλευση του Ηλιακού μας Συστήματος», δήλωσε ο συν-πρώτος συγγραφέας Δρ Luke Daly, από το Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης.