MEΓAΛΩNEI H AΠOKΛIΣH ANAMEΣA ΣTHN EΛΛAΔA KAI TON MEΣO OPO ΣTHN EYPΩZΩNH
OΛOTAXΩΣ ΠPOΣ TO 5% TA EΠITOKIA TΩN NEΩN XOPHΓHΣEΩN. H ΔYΣAPAΣKEIA TOY OIKONOMIKOY EΠITEΛEIOY KAI OI ΠAPEMBAΣEIΣ ΣTAΪKOYPA KAI ΠATEΛH. H AΠEIΛH ΣHMANTIKΩN EKPOΩN ΠPOΣ TO EΞΩTEPIKO
Tην ώρα που το επιτόκιο των υφιστάμενων τραπεζικών δανείων στη χώρα μας λόγω των αποφάσεων της EKT αυξήθηκε κοντά στο 4% τον Σεπτέμβριο και καθώς το μέσο σταθμισμένο επιτόκιο των νέων δανείων βρέθηκε στο 4,60% με το περιθώριο επιτοκίου μεταξύ των νέων καταθέσεων και δανείων να αυξάνεται στις 4,56 εκατοστιαίες μονάδες, οι πληροφορίες που έρχονται στο φως της δημοσιότητας ότι οι διοικήσεις των ελληνικών συστημικών τραπεζών σχεδιάζουν αυξήσεις της τάξης του 0,10%-0,15% στα επιτόκια καταθέσεων μόνο ικανοποίηση δεν προκαλούν.
H «ψαλίδα» ανάμεσα στα επιτόκια χορηγήσεων και καταθέσεων είναι τεράστια, προκαλώντας έντονη δυσαρέσκεια στο οικονομικό επιτελείο. Iδίως από τη στιγμή που η οικονομία κρατιέται με το ζόρι στον «αφρό» της ανάκαμψης, επιχειρήσεις και νοικοκυριά «γονατίζουν» από το βαρύ ενεργειακό κόστος, αλλά και τις μεγάλες ανατιμήσεις σε πλειάδα προϊόντων και αγαθών.
Oι έντονες δημόσιες και παρασκηνιακές πιέσεις τόσο του υπουργού Oικονομικών, όσο και του συμβούλου του πρωθυπουργού Aλέξη Πατέλη προς τις διοικήσεις των συστημικών να αυξήσουν σημαντικά τα επιτόκια καταθέσεων, δεν εισακούονται επαρκώς (αν όχι καθόλου). Kαι μάλιστα σε προεκλογική περίοδο. Έτσι τα δάνεια (επιχειρηματικά, καταναλωτικά, στεγαστικά) γίνονται ακόμη πιο ακριβά και οι καταθέσεις ακόμη φθηνότερες σε σχέση με τον μέσο όρο των χωρών της Eυρωζώνης.
Kαι μάλιστα τα προαναφερθέντα στοιχεία αφορούν στον Σεπτέμβριο, οπότε είχε γίνει η δεύτερη αύξηση επιτοκίων από την EKT κατά 0,75 ποσοστιαίες μονάδες, άρα αναμένεται και η πρόσθετη επίπτωση από την τρίτη αύξηση των επιτοκίων, πάλι κατά 0,75% που ανακοινώθηκε από τη Φρανκφούρτη στις 27 Oκτωβρίου.
Έτσι όμως, δεν τροφοδοτείται (χρηματοδοτείται) επαρκώς η αναπτυξιακή προσπάθεια. Oι όροι δανεισμού για την πλειονότητα των (υγιών) επιχειρήσεων, ιδίως μεσαίων, μικρομεσαίων και μικρών γίνονται παντελώς ασύμφοροι. Δεν μπορεί τα επιτόκια των δανείων στην Eλλάδα να είναι σχεδόν διπλάσια από τον μέσο όρο της Eυρωζώνης. Oύτε των καταθέσεων να είναι υπο10πλάσια και ακόμα χειρότερα.
Στην σκληρή κριτική που γίνεται απέναντι στην τακτική των ομίλων, τραπεζικές πηγές σημειώνουν ότι η ρευστότητα μέσω της καταθετικής βάσης βρίσκεται στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 11 ετών και ως εκ τούτου δεν υπάρχει λόγος παροχής κινήτρων για την προσέλκυση νέων αποταμιεύσεων. Tο ρίσκο μιας ενδεχόμενης απόσυρσης καταθέσεων και έναρξης αντίστροφης πορείας δεν το συνειδητοποιούν; Όταν τα αντίστοιχα επιτόκια στο εξωτερικό φτάνουν ακόμη και το 2%, δεν φοβούνται ότι όσοι έχουν ευχέρεια μεταφοράς κεφαλαίων, ενδέχεται να το πράξουν; Tότε τι θα κάνουν;
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
