Τι προβλέπει νομοσχέδιο του Υπ. Ανάπτυξης
Στο νομοσχέδιο που τίθεται σε διαβούλευση, οι πολίτες που χάνουν τα χρήματά τους από την κλοπή των κωδικών τους, θα τα παίρνουν πίσω, ακόμα και αν η κλοπή οφείλεται σε δική τους αμέλεια. Θα αφορά όμως ποσά άνω των 1.000 ευρώ.
Όπως έχει δηλώσει ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Άδωνις Γεωργιάδης, η εν λόγω ρύθμιση για τον περιορισμό της ευθύνης του πληρωτή, εφόσον είναι καταναλωτής, είναι απολύτως συμβατή με την Οδηγία 2015/2366/ΕΕ.
Συγκεκριμένα με το άρθρο 22 του νομοσχεδίου, σκοπείται η προστασία του καταναλωτή σε περίπτωση περιπτώσεων «phishing», δηλαδή πρακτικών εξαπάτησης (με πλαστές ιστοσελίδες, ηλεκτρονικά μηνύματα ή ειδοποιήσεις), με τις οποίες οι δράστες πληροφορούνται ή υφαρπάζουν τους μυστικούς κωδικούς («ΡΙΝ», «ΤΑΝ») των καταναλωτών για διαδικτυακές συναλλαγές και μεταφορές χρημάτων, προβλέπει τα εξής:
1. Ο πληρωτής ευθύνεται μέχρι του ανώτατου ποσού των 50 ευρώ για τις ζημίες από τη διενέργεια μη εγκεκριμένων πράξεων πληρωμής, οι οποίες προκύπτουν είτε από τη χρήση απολεσθέντος ή κλαπέντος μέσου πληρωμών είτε από υπεξαίρεσή του. Η εν λόγω υποχρέωση δεν ισχύει, εφόσον:
α) η απώλεια, κλοπή ή υπεξαίρεση του μέσου πληρωμών δεν ήταν δυνατό να εντοπιστεί από τον πληρωτή πριν από τη διενέργεια πράξης πληρωμής, εκτός αν ο πληρωτής είχε ενεργήσει με δόλο ή
β) η ζημία είχε προκληθεί από πράξεις ή παραλείψεις υπαλλήλου, αντιπροσώπου ή υποκαταστήματος ενός παρόχου υπηρεσιών πληρωμών ή οντότητας στην οποία ο πάροχος υπηρεσιών πληρωμών είχε αναθέσει τις δραστηριότητές του.
Ο πληρωτής ευθύνεται για όλες τις ζημίες που σχετίζονται με κάθε μη εγκεκριμένη πράξη πληρωμής, που προξένησε από δόλο, καθώς για τη με δόλο αθέτηση των υποχρεώσεών του. Στις περιπτώσεις αυτές, δεν ισχύει το ανώτατο ποσό που αναφέρεται στο πρώτο εδάφιο της παρούσας παραγράφου.
2. Αν ο πληρωτής είναι καταναλωτής και εφόσον οι ζημιές οφείλονται σε βαριά αμέλεια, ευθύνεται μέχρι του ανώτατου ποσού των 1.000 ευρώ, λαμβάνοντας υπόψη ιδίως τη φύση των εξατομικευμένων διαπιστευτηρίων ασφαλείας και τις ειδικότερες περιστάσεις υπό τις οποίες το μέσο πληρωμής απωλέσθη, εκλάπη ή υπεξαιρέθηκε.
Η συγκεκριμένη ρύθμιση η οποία εκτιμάται ότι θα ανακουφίσει αρκετούς καταναλωτές δεν αποκλείεται να οδηγήσει τις Τράπεζες, όπως υποστηρίζουν κάποιοι που συμμετείχαν στη δημόσια διαβούλευση να κατεβάσουν το όριο των ηλεκτρονικών συναλλαγών στα 1.000 ευρώ, ώστε να προστατευθούν και να μην πληρώνουν το υπερβάλλον ποσό, με αποτέλεσμα να πλήττονται οι ηλεκτρονικές συναλλαγές.
