Μετά από αρκετές δεκαετίες, όπου οι εξαγωγές αποτελούσαν το βασικό μοχλό οικονομικής ανάπτυξης και οι δαπάνες ήταν προσανατολισμένες κυρίως προς τις επενδύσεις παγίων κεφαλαίων, η Κίνα ξεκινά τώρα μια μακροπρόθεσμη προσπάθεια με σκοπό να αλλάξει τις ισορροπίες στην οικονομία της, υπέρ ενός μοντέλου που ευνοεί την ενίσχυση της εσωτερικής κατανάλωσης.
Με δεδομένα το μέγεθος του πληθυσμού, αλλά και την αυξανόμενη οικονομική επιρροή της Κίνας, μια τέτοια εξέλιξη δεν επηρεάζει μόνον τη στρατηγική των επενδύσεων στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και τις μετοχές των εταιρειών καταναλωτικών αγαθών σε ολόκληρο τον κόσμο.
Για να μπορέσουμε να εκτιμήσουμε την ικανότητα της Κίνας να πετύχει κάτι τέτοιο, θα ήταν χρήσιμο να κοιτάξουμε τα ιστορικά στοιχεία των τελευταίων πενήντα ετών, αναφορικά με την κατανάλωση στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Και παρόλο που η αμερικανική οικονομία είναι πολύ διαφορετική από την κινεζική, υπάρχουν ορισμένα μαθήματα που μπορεί να πάρει κανείς από την ανάπτυξη του τομέα των καταναλωτικών αγαθών στις ΗΠΑ τα τελευταία πενήντα χρόνια σίγουρα.
Ο τρόπος με τον οποίο η Κίνα θα διαχειριστεί τη μετάβαση από το μοντέλο της, κατά βάση, εξαγωγικής οικονομίας, σε ένα άλλο το οποίο θα βασίζεται στην εσωτερική κατανάλωση, δεν θα έχει επίδραση μόνο στους Κινέζους πολίτες, αλλά και στις αγορές και τις επενδυτικές ευκαιρίες σε ολόκληρο τον κόσμο.
Για να ολοκληρωθεί μια τέτοια μετάβαση απαιτείται χρόνος. Στην πορεία, και καθώς η Κίνα θα πετυχαίνει τα κυριότερα ορόσημα, οι κινεζικές μετοχές μικρής κεφαλαιοποίησης, αλλά και οι διεθνείς επιχειρήσεις καταναλωτικών αγαθών θα είναι πιθανότατα από τους πιο ωφελημένους.
Πολλές φορές κάποιο επενδυτικό στόρυ μπορεί να αποδειχτεί εφήμερο, όμως ο Κινέζος καταναλωτής δεν είναι ένα από αυτά. Η άνοδος της κατανάλωσης στην Κίνα είναι πιθανό να εξελίσσεται σε διάρκεια πολλών δεκαετιών, καθώς η χώρα συνεχίζει να αναπτύσσεται και αναζητά νέα σημεία ισορροπίας για την οικονομία της.
