Ο Dennis Muilenburg, ο νέος διευθύνων σύμβουλος της Boeing, πέρασε χρόνια δουλεύοντας στην αμυντική μονάδα της εταιρίας, επικεφαλής προγραμμάτων που συχνά δεν οδηγούσαν πουθενά.
Αλλά όσοι έχουν παρακολουθήσει την καριέρα του λένε ότι η εμπειρία του, του έχει εξασφαλίσει δύο ικανότητες που αναμένεται να είναι πολύ χρήσιμες στη διοίκηση ενός γίγαντα της αεροναυπηγικής που εστιάζει όλο και περισσότερο στα εμπορικά αεροπλάνα: Το ένστικτο ενός μηχανικού στην αντιμετώπιση πολύπλοκων προβλημάτων σχεδιασμού και πολύ καλές επιδόσεις στον τομέα του περιορισμού του κόστους.
Ο 51χρονος Muilenburg παίρνει τα ηνία από τον Jim McNerney, ο οποίος βρισκόταν στο τιμόνι της Boeing από το 2005. Η αλήθεια είναι ότι το πολύ διαφορετικό παρελθόν του σε σχέση με τον προκάτοχό του αναμένεται να επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο η Boeing θα αντιμετωπίζει τις προκλήσεις τα επόμενα χρόνια. Και η εταιρεία έχει πολλές προκλήσεις να αντιμετωπίσει: Η διατήρηση της αμυντικής μονάδας της, η παράδοση των αξίας 500 δισ. δολαρίων εμπορικών αεροπλάνων που έχουν παραγγείλει οι πελάτες της με τρόπο ώστε να βγάζει κέρδη και ενδεχομένως η ανάπτυξη ενός εντελώς νέου μοντέλου αεροπλάνου.
Ο McNerney, που αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Yale και πήρε master στη διοίκηση επιχειρήσεων από το Harvard, έχει εργαστεί στη McKinsey, την Procter & Gamble και για ένα μεγάλο μέρος της καριέρας του στην General Electric. Τελικά, έγινε CEO της 3M και μπήκε στο δ.σ. της Boeing το 2001.
Αντίθετα, ο Muilenburg πήρε το πτυχίο του αεροναυπηγού από το Iowa State University και το master του σε παρόμοιο αντικείμενο από το University of Washington. Ξεκίνησε σαν μαθητευόμενος μηχανικός στην Boeing το 1985 και επέστρεψε αφότου τελείωσε τις σπουδές του. Από το Δεκέμβριο του 2013 κατείχε τις θέσεις του προέδρου και του chief operating officer, βοηθώντας την Boeing να στραφεί στον αυτοματισμό προκειμένου να μειώσει το κόστος παραγωγής εμπορικών αεροσκαφών και αμυντικών συστημάτων. Παράλληλα, έχει εστιάσει στην αντιμετώπιση της επερχόμενης πρόκλησης που συνιστά η Κίνα, που κατά πολλούς αποτελεί μια μακροπρόθεσμη απειλή για την Boeing στην αγορά των εμπορικών αεροσκαφών.
Όσοι έχουν δουλέψει μαζί του, λένε ότι έχει απίστευτη ενέργεια. Δεν πίνει καφέ, αλλά τόνους από ενεργειακά ποτά και κάνει 120 μίλια την εβδομάδα με το ποδήλατό του. Το μεγάλο επίτευγμά του, όμως, θεωρείται η αύξηση του λειτουργικού περιθωρίου κέρδους της Boeing Defense, Space & Security, της μονάδας του ομίλου που διοικούσε πριν να γίνει COO στο 10,8% το 2013 από 9% το 2009. Πώς το πέτυχε; Σε μεγάλο βαθμό, με την περικοπή θέσεων εργασίας, αφού απέλυσε 9.000 άτομα ή το 15% του εργατικού δυναμικού της μονάδας στα πρώτα δύο χρόνια του στη θέση. Παράλληλα, έκλεισε εργοστάσια αλλά διατήρησε σε υψηλά επίπεδα τις δαπάνες στην έρευνα, ώστε να βελτιώσει την αποδοτικότητα.
Αυτές οι ικανότητες θεωρούνται πολύ σημαντικές για τον τομέα εμπορικών αεροσκαφών της Boeing, σε μία εποχή που η εταιρεία αντιμετωπίζει πιέσεις να ρίξει το κόστος του γνωστότερου αεροσκάφους της, του 787, αλλά και των υπόλοιπων που παράγει, εν μέσω εντεινόμενου ανταγωνισμού από την Airbus.
