Η Κίνα, η Ινδία και άλλες μεγάλες αναπτυσσόμενες χώρες επέστρεψαν σε πυρετώδεις αναπτυξιακούς ρυθμούς, αφού απέφυγαν τις χειρότερες επιπτώσεις της ύφεσης του 2008 και 2009, αποδεικνύοντας ότι δεν χρειάζονται τις ΗΠΑ και τις άλλες μεγάλες δυτικές οικονομίες.
Σήμερα, ο αναπτυσσόμενος κόσμος αποτελεί τον κινητήρα της παγκόσμιας ανάπτυξης. Οι αναπτυσσόμενες οικονομίες είχαν μερίδιο 18% της διεθνούς οικονομίας το 1980, ενώ σήμερα το ποσοστό αυτό είναι της τάξης του 26%, σύμφωνα με περσινά στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Επικεφαλής της μεταμόρφωσης αυτής βρίσκεται η Κίνα, που αντικατέστησε την Ιαπωνία ως η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου.
Η ταχεία ανάπτυξη στις αναπτυσσόμενες οικονομίες έχει ανασύρει δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους από τη φτώχεια, δημιουργώντας παράλληλα μεγάλες αγορές για τα αμερικανικά προϊόντα και υπηρεσίες.
«Αυτός ο κόσμος δύο ταχυτήτων παρουσιάζει, όμως, ασυνήθιστους κινδύνους», λέει ο τιμηθείς με βραβείο Νόμπελ Οικονομίας καθηγητής του Πανεπιστημίου Κολούμπια Τζόζεφ Στίγκλιτς, που μαζί με πολλούς συναδέλφους του φοβάται ότι η διοχέτευση μεγάλων κεφαλαίων στις αναπτυσσόμενες οικονομίες οδηγεί σε άνοδο τις τιμές των αγαθών, δημιουργώντας επικίνδυνες φούσκες στις τιμές των μετοχών και τις αγορές στέγης.
Η ταχεία ανάπτυξη των οικονομιών αυτών προσελκύει επίσης θέσεις εργασίας και επενδύσεις μακριά από τις ΗΠΑ και άλλες πλούσιες χώρες.
Σύμφωνα με μελέτη του Associated Press, οι ταχύτερα αναπτυσσόμενες οικονομίες είναι εκείνες της Αργεντινής, της Ινδίας και της Κίνας, ενώ στον αντίποδα, οι πιο αργά αναπτυσσόμενες είναι όλες ευρωπαϊκές: Ισπανία, Βρετανία και Γαλλία. οι ΗΠΑ καταλαμβάνουν τη 12η θέση στην κατάταξη των 20 ταχύτερα αναπτυσσόμενων οικονομιών. Η ταχεία ανάπτυξη, όμως, παρουσιάζει πληθωριστικούς κινδύνους για τις αναπτυσσόμενες χώρες, όπως φάνηκε σε Ινδία, Αργεντινή και Ρωσία.
Η Παγκόσμια Τράπεζα εκτιμά ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες «ευθύνονται» για το 45% της παγκόσμιας ανάπτυξης το 2010.
