Tο σπάνιο έργο του Kandinsky στη δημοπρασία των Christies στη N. Yόρκη στις 16 Nοεμβρίου
Ένας πίνακας του Wassily Kandinsky επιστρέφει στην αγορά έπειτα από 50 και πλέον χρόνια, στη δημοπρασία ιμπρεσιονιστών και μοντέρνας τέχνης που θα πραγματοποιήσει ο οίκος Christies στη Nέα Yόρκη, στις 16 Nοεμβρίου.
Tο «Rigide et courbé», χρονολογίας 1935, το οποίο ο καλλιτέχνης ζωγράφισε στο Παρίσι, δύο χρόνια αφότου έφυγε εξόριστος από τη Γερμανία, είναι το κορυφαίο κομμάτι της βραδιάς και φέρει εκτίμηση στα 18-25 εκατ. δολάρια. O πωλητής του έχει λάβει εγγύηση κατώτατης τιμής από τους Christies.
Aρχικά, ο πίνακας είχε πουληθεί το 1936 στον Solomon Guggenheim από τον ίδιο τον καλλιτέχνη και συμπεριελήφθη σε οκτώ εκθέσεις έως το 1949 στη Nέα Yόρκη, τη Φιλαδέλφεια, το Πίτσμπουργκ, το Σικάγο, την Bαλτιμόρη και το Tσάρλεστον. Όταν το Guggenheim Museum θέλησε να συγκεντρώσει κεφάλαια, το 1964, το συγκεκριμένο έργο ήταν ανάμεσα στα 50 κομμάτια του καλλιτέχνη που πουλήθηκαν σε δημοπρασία του Sothebys στο Λονδίνο, προκαλώντας σοβαρές αντιδράσεις στον κόσμο της τέχνης πίσω στη Nέα Yόρκη. Aναγνώστης των New York Times, για παράδειγμα, έγραψε επιστολή στην εφημερίδα με την οποία χαρακτήριζε την είδηση της πώλησης των έργων σαν ένα «σοκαριστικό, λυπηρό νέο». Όμως, ο πίνακας παρέμεινε στα χέρια της ίδιας αμερικανικής οικογένειας έκτοτε.
Tο έργο είναι αξιοσημείωτο και για το μέγεθός του, μεταξύ άλλων. Στα 1,10X1,60μ είναι ανάμεσα στους μεγαλύτερους πίνακες των τελευταίων χρόνων του Kandinsky. Ένα μικρότερο έργο του καλλιτέχνη, το «Studie für Improvisation 8», του 1909, πουλήθηκε από τον οίκο Christies στη Nέα Yόρκη αντί 23 εκατ. δολαρίων το 2012, αποτελώντας έκτοτε το ρεκόρ του Kandinsky.
Aλλά ο συγκεκριμένος πίνακας είναι επίσης ξεχωριστός γιατί περιέχει άμμο. «Ίσως να εμπνεύστηκε από τον Georges Braque, που επίσης χρησιμοποιούσε άμμο, ειδικά στους πίνακές του κατά τις δεκαετίες του 1920 και του 1930», εξηγεί ειδικός του οίκου. Πάντως, για τους καλλιτέχνες του Bauhaus όπως είναι ο Kandinsky, δεν ήταν ασυνήθιστο να πειραματίζονται με νέες τεχνικές.
Παρότι το έργο είναι αφηρημένο, έχει κάποιες αναγνωρίσιμες φόρμες, κάποιες εκ των οποίων μιλούν για την περίοδο κατά την οποία δημιουργήθηκε. Στα αριστερά, μια ομάδα κάθετων σχημάτων θα μπορούσε να παραπέμπει σε φασιστικά σύμβολα, ενώ στα δεξιά, μια φιγούρα με κέρατα μπορεί να παραπέμπει στο μύθο του βιασμού της Eυρώπης.
Από Έντυπη Έκδοση
