Βγάζουν τα λεφτά τους οι μισθολογικές αυξήσεις;
Κάποτε, το brand της Walmart στηριζόταν σε ένα μεγάλο κίτρινο χαμογελαστό πρόσωπο, όμως τα τελευταία χρόνια, όσοι επισκέπτονταν τα καταστήματά της δεν έβρισκαν κανένα λόγο να χαμογελάσουν. Οι αγοραστές διαμαρτύρονταν για τα άδεια ράφια, τις βρώμικες τουαλέτες, τις ατέλειωτες ουρές στα ταμεία και τους άφαντους υπαλλήλους.
Και αυτή η δυσαρέσκεια αποτυπωνόταν στα οικονομικά μεγέθη της εταιρίας. Οι πωλήσεις των καταστημάτων της συμπλήρωσαν πέντε συνεχόμενα πτωτικά τρίμηνα και το 2015, ο τζίρος της Walmart μειώθηκε, για πρώτη φορά στα 45 χρόνια που μετρούσε η εταιρία ως εισηγμένη.
Για να διορθώσουν αυτή την κατάσταση, τα στελέχη της σκέφτηκαν κάτι που για τα δεδομένα της Walmart, αποτελούσε μια πραγματική επανάσταση. Μιλάμε για την εταιρία που είχε αναγάγει τη μείωση του εργατικού κόστους σε τέχνη. Η αλυσίδα των σούπερ μάρκετ κατάφερνε πάντα να συμπιέζει τους μισθούς τόσο, ώστε πολλοί την κατηγορούσαν ότι επηρέαζε τις αμοιβές των εργαζομένων σε ολόκληρη την αμερικανική οικονομία.
Και όμως, στις αρχές του 2015, η Walmart ανακοίνωσε ότι σκόπευε να πληρώνει τους υπαλλήλους της καλύτερα. Ξαφνικά, αυτή η εταιρία έδωσε την ευκαιρία να δοκιμαστεί στην πράξη μια ιδέα που απασχολεί τους οικονομολόγους εδώ και χρόνια: Τι θα γινόταν εάν οι εργαζόμενοι έβγαζαν περισσότερα, εκπαιδεύονταν καλύτερα και είχαν καλύτερες ευκαιρίες ανέλιξης; Θα γινόταν η εταιρία τους περισσότερο ή λιγότερο κερδοφόρα;
Πρόκειται για μία ιδέα που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τη γενική αντίληψη της Wall Street και πολλών άλλων κλάδων κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Και το «πείραμα» της Walmart έδωσε μερικά σπουδαία αλλά και αναπάντεχα μαθήματα για το σύνολο της αμερικανικής οικονομίας. Η παραγωγικότητα στις ΗΠΑ είναι αδύναμη εδώ και χρόνια, με πολλούς να αναρωτιούνται εάν οι αυξήσεις των μισθών θα μπορούσαν να αντιστρέψουν την τάση. Η ζήτηση για προϊόντα και υπηρεσίες παραμένει πεισματικά χαμηλή μετά την κρίση του 2008. Αλλά εάν οι επιχειρήσεις πλήρωναν καλύτερα, θα επέστρεφαν οι αγοραστές στα μαγαζιά;
Η Walmart, πάντως, αποφάσισε να αυξήσει το κατώτατο ωρομίσθιο για όλους τους εργαζόμενούς της που έχουν ολοκληρώσει την εκπαίδευσή τους στα 10 δολάρια και για τους μάνατζερ τμημάτων στα 15 δολάρια, από τα 12 δολάρια. Παράλληλα, υποσχέθηκε πιο ευέλικτα και προβλέψιμα προγράμματα για τους ωρομίσθιους υπαλλήλους της.
Τα νέα έγιναν πρωτοσέλιδο σε όλη τη χώρα. Ο κατώτατος μισθός στις ΗΠΑ ανερχόταν στα 7,25 δολάρια την ώρα από το 2009, με τους εργαζόμενους στις κατώτερες κλίμακες να παίρνουν ελάχιστες αυξήσεις την τελευταία δεκαετία. Αλλά όταν οι μεγαλύτερος εργοδότης του ιδιωτικού τομέα των ΗΠΑ, με 2,3 εκατ. εργαζόμενους σε όλο τον κόσμο, αποφασίζει να δώσει τέτοιες αυξήσεις, είναι μια κίνηση που επηρεάζει το σύνολο της αμερικανικής οικονομίας.
Και τα αποτελέσματα στη Walmart ήταν πολύ θετικά. Έως τις αρχές του 2016, το ποσοστό των καταστημάτων της αλυσίδας που σκόραρε θετικά στην ικανοποίηση των πελατών εκτοξεύτηκε στο 75%. Οι πωλήσεις αυξάνονταν και πάλι.
Όμως, η άμεση επίδραση στα κέρδη και τη μετοχή της εταιρίας δεν ήταν και τόσο καλή. Τα λειτουργικά κέρδη για τα αμερικανικά καταστήματα της Walmart μειώθηκαν κατά 6% το τελευταίο τρίμηνο, ενώ η μετοχή της εταιρίας έχει υποαποδώσει έναντι της αγοράς από τότε που άρχισαν οι μισθολογικές αυξήσεις.
Από την ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
