Οι επενδύσεις του Eduardo Elsztain στο Ισραήλ βαλτώνουν
Από τη δεκαετία του ’90, ο Eduardo Elsztain έχει γίνει κάτι σαν θρύλος στις επενδύσεις. Τότε, το 1992, ο Αργεντινός επιχειρηματίας του real estate, ενώ βρισκόταν για διακοπές στη Νέα Υόρκη, κατάφερε να κανονίσει ένα meeting με τον George Soros. Ο χρόνος του, ήταν ακριβώς μία ώρα. Στη διάρκεια αυτής της ώρας, περιέγραψε στον Ουγγροαμερικανό τις επενδυτικές ευκαιρίες που ανοίγονταν στην Αργεντινή. «Πόσα χρήματα χρειάζεσαι;», τον ρώτησε κοφτά ο Soros. «10 εκατομμύρια δολάρια», απάντησε με θράσος ο Elsztain. Ο Soros ανταπάντησε με μια λέξη: «ΟΚ».
Μέχρι το 1997, τα 10 εκατομμύρια έγιναν 360 και, ο Soros τον είχε χρίσει protιgι του. Τότε, πήραν το 25% και το management της μεγαλύτερης –κρατικής- τράπεζας της Αργεντινής. Ο Elsztain, έχτισε μια αυτοκρατορία, με τον Soros να του δίνει το ελεύθερο να επενδύσει όπου θέλει. Έκανε τη μεγαλύτερη real estate εταιρία της Αργεντινής, απέκτησε ορυχεία στην Αυστραλία, το κτίριο Lipstick της Νέας Υόρκης και πολλά ακόμα. Ένιωθε άτρωτος. Μέχρι που αποφάσισε να επενδύσει στο Ισραήλ. Εκεί, τον περίμεναν μπελάδες. Άγριοι μπελάδες.
Ο 57χρονος επιχειρηματίας, με περιουσία 600 εκατ. δολαρίων, ο οποίος έχει ασπαστεί την εβραϊκή θρησκεία δεν άκουσε τις προειδοποιήσεις για το εχθρικό σε επενδύσεις κράτος, στο οποίο απέτυχαν μεγαλοεπενδυτές όπως οι Jared Kushner, Patrick Drahi, Matthew Bronfman. «Οι πιο πολλοί άνθρωποι», παραδέχεται, «μου είπαν να προσέχω, ότι αν πάω στο Ισραήλ θα χάσω λεφτά. Μου το είπαν χίλιες φορές. Αλλά, στην Αργεντινή, έχω δει χειρότερα».
Η εταιρία holding Inversiones Financieras Del Sur SA (IFISA), που διαθέτει, επένδυσε σε αυτό που θεωρούσε επενδυτική γη της επαγγελίας. Στο Ισραήλ, έχει ως τώρα ξοδέψει πέντε χρόνια και 700 εκατ. δολάρια προσπαθώντας να διασώσει τον μεγαλύτερο όμιλο επιχειρήσεων της χώρας, την IDB Development Corp. Όμως, τα πράγματα δεν πάνε καλά. Πρέπει τώρα να πουλήσει ένα key asset ώστε να αποπληρώσει χρέη ύψους 1,5 δισεκατομμυρίου δολαρίων στην τριετία, ενώ θα μάχεται με τους νόμους και τις ρυθμιστικές αρχές του Ισραήλ.
O Elsztain το κατάλαβε αυτό με τον δύσκολο τρόπο. Άλλωστε το κράτος του Ισραήλ έπεσε 23 θέσεις στην κατάταξη της Παγκόσμιας Τράπεζας, σε ό,τι αφορά τον Δείκτη διευκόλυνσης επιχειρήσεων, μέσα σε έξι χρόνια, καταλαμβάνοντας την 52η θέση ανάμεσα σε 190 χώρες. Αυτό, γιατί ο πρωθυπουργός της χώρας, Benjamin Netanyahu, υποχωρώντας στις διαδηλώσεις των Ισραηλινών για την άνοδο του κόστους ζωής και την πτώση ποιότητας των αγαθών, άλλαξε, σκληραίνοντας τους νόμους προστασίας των καταναλωτών. Το αποτέλεσμα ήταν περισσότεροι περιορισμοί για τις επιχειρήσεις.
Αυτό, είχε άμεσες συνέπειες στην IDB, η οποία μεταξύ άλλων είναι ιδιοκτήτρια της μεγαλύτερης αλυσίδας σούπερ μάρκετ στο Ισραήλ. Και, σαν να μην έφταναν αυτά, ο Elsztain θα πρέπει να πουλήσει και ένα μερίδιο ύψους 470 εκατ. δολαρίων στην θυγατρική της IDB, Clal Insurance Enterprises Holdings Ltd (ασφαλιστική) ώστε να εναρμονιστεί με τους νόμους της χώρας για τη συγκέντρωση χαρτοφυλακίων σε πρόσωπα και επιχειρήσεις.
Προηγουμένως, οι ισραηλινές αρχές απέτρεψαν τις προσπάθειές του να (το) πουλήσει σε Κινέζους επενδυτές, για να διατάξουν στη συνέχεια την IDB να «ξεφορτώνει» μετοχές στο τοπικό χρηματιστήριο κάθε τέσσερις μήνες. Ο Elsztain κατάλαβε και ομολόγησε ότι αυτό θα οδηγούσε σε απώλεια ύψους 40 τοις εκατό στη συνολική αποτίμηση της επένδυσής του. Και, μαζί με αυτά, χρειάζεται δύο επιπλέον χρόνια για να βρει έναν αγοραστή.
Από την ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
