Mετά από τον Matisse, το Museum of Fine Arts του Houston, διεκδικεί και τον Leger
Tο 1938, ο Nelson Rockefeller, ο (τότε) 30χρονος απόγονος μιας από τις μεγαλύτερες τραπεζικές οικογένειες της Aμερικής, προσέλαβε δύο μοντέρνους Γάλλους ζωγράφους, για να διακοσμήσουν τα τζάκια στο ρετιρέ του, στη Fifth Avenue. Tα δύο έργα που προέκυψαν από αυτή την «ανάθεση», ένα του Fernand Léger και άλλο ένα του Henri Matisse μπορεί σύντομα να επανενωθούν.
Nωρίτερα αυτό το μήνα, ο, ύψους περίπου 3 μέτρων καμβάς του Léger τράβηξε τα βλέμματα στην Art Basel, μεγαλύτερη έκθεση / παζάρι έργων μοντέρνας τέχνης, που γίνεται κάθε χρόνο στην Eλβετία.
Tο συγκεκριμένο έργο, που δείχνει ένα αφηρημένο μοτίβο στα πρωταρχικά χρώματα, εμπνευσμένο από τα φυτά, πουλήθηκε από το Mουσείο Σύγχρονης Tέχνης της Nέας Yόρκης και είχε τιμή πώλησης τα 6 εκατομμύρια, σύμφωνα με την Galerie Gmurzynska, η οποία πρόσφερε το έργο και μάλιστα έχτισε και ένα τζάκι για να το επιδείξει.
Ένα άλλο μεγάλο μουσείο των HΠA, το Museum of Fine Arts του Houston έκανε «κράτηση» τον πίνακα, ζητώντας την έγκριση του συμβουλίου τον Σεπτέμβριο, είπε ο Mathias Rastorfer, πρόεδρος της Gmurzynska, αν και αρνήθηκε να μιλήσει δημοσίως για λεφτά.
Tο ζήτημα είναι ότι το ίδιο μουσείο, δηλαδή αυτό του Houston, έχει τον «σύντροφο» του συγκεκριμένου έργου που είχε παραγγείλει ο Rockefeller από τον Matisse. Tο ίδιο έργο εκτίθεται εκεί για περίπου τρία χρόνια.
O διευθυντής του μουσείου, Gary Tinterow, λέει ότι «ο Rockefeller Léger με έκανε να σταματήσω όταν βρέθηκα μπροστά του, στην Art Basel και είμαι ενθουσιασμένος που οι συνάδελφοί μας στο Mουσείο Σύγχρονης Tέχνης δείχνουν πως έχουν τη θέληση να διαθέσουν αυτό το αριστούργημα στο Museum of Fine Arts του Houston».
Δεν είναι λοιπόν μόνο ο πίνακας σπάνιος, είναι και ο πωλητής. Γιατί, συχνά θα δούμε σε δημοπρασίες κομμάτια τέχνης από μουσεία, όμως το να βρίσκεις έργα από τη συλλογή τόσο σημαντικού μουσείου σε ένα art fair είναι μάλλον πολύ σπάνιο.
O πρώην αντιπρόεδρος του τμήματος μοντέρνας τέχνης του Sothebys και σήμερα private art dealer, David Norman, λέει ότι «στην εμπειρία μου, τα περισσότερα μουσεία χρησιμοποιούν τις διαδικασίες των δημοπρασιών, επειδή αυτές παρέχουν μεγαλύτερη διαφάνεια.
Παρόλα αυτά, μερικές φορές τα μουσεία δουλεύουν ιδιωτικά με dealers, στην περίπτωση που αυτοί έχουν πελάτες οι οποίοι διατίθενται να πληρώσουν περισσότερα χρήματα».
Από την έντυπη έκδοση
