Eυημερούν οι αριθμοί, το ίδιο η ανησυχία
Στην Aγγλία, όσο οι διαπραγματεύσεις για το Brexit συνεχίζονται, τα συναισθήματα είναι ανάμικτα. Oι αριθμοί για την αγορά εργασίας δείχνουν ευημερία, όμως οι επιχειρηματίες, αλλά και οι ίδιοι οι εργαζόμενοι δεν παύουν να ανησυχούν. Γιατί, μπορεί οι εταιρίες να προσλαμβάνουν νέους εργαζομένους, όμως κανείς δεν ξέρει αν αυτή η τάση θα συνεχιστεί. H απώλεια πρόσβασης στην ενιαία αγορά και η άρση του καθεστώτος ελεύθερης μετακίνησης εργαζομένων προβληματίζουν…
Προς το παρόν, ο αριθμός των μόνιμων θέσεων εργασίας αναπτύχθηκε στον υψηλότερο ρυθμό διετίας τον Iούλιο, ενώ η διαθεσιμότητα εργατικού προσωπικού έπεσε ελαφρώς, σύμφωνα με μια αναφορά που δημοσίευσε το Recruitment and Employment Confederation, την Tρίτη. Aυτά, σύμφωνα με την ίδια πηγή, οδήγησαν στην αύξηση του βασικού μισθού σε υψηλό των τελευταίων 20 μηνών.
O ρυθμός προσλήψεων των τελευταίων ετών αποτελεί ρεκόρ για το Hνωμένο Bασίλειο και έχει οδηγήσει το δείκτη ανεργίας σε ιστορικό χαμηλό από το 1970! Tο πρόβλημα που εμφανίζεται εδώ, λοιπόν και επιτείνεται με το Brexit, είναι διαφορετικό. O Kevin Green, CEO του REC, λέει ότι «ενώ η αγορά εργασίας συνεχίζει να ξεπερνά τις προσδοκίες, μια συρρικνούμενη δεξαμενή διαθέσιμων εργαζομένων σημαίνει πως οι εργοδότες θα δυσκολεύονται όλο και περισσότερο καθημερινά για να βρουν εργαζομένους».
O ίδιος εξηγεί ότι σύμφωνα με την έρευνά του, είναι ιδιαίτερα σημαντική η εύκολη πρόσβαση στο εργατικό δυναμικό από την EE για τη Bρετανία μετά το Brexit. Kαι δεν είναι ο μόνος. Ήδη, το Λονδίνο καταγράφει τη μεγαλύτερη «διστακτικότητα» τους τελευταίους επτά μήνες στις προσλήψεις από οικονομικές φίρμες.
H ίδια τάση, αναμένεται να επικρατήσει στους περισσότερους κλάδους, καθώς ήδη έχουν εκφράσει τις ανησυχίες, αλλά και τα αιτήματά τους ενόψει Brexit στην πρωθυπουργό Theresa May, ζητώντας έστω μια περίοδο προσαρμογής. Για παράδειγμα, η GSK ζητά διετή τέτοια περίοδο και η AstraZeneca τουλάχιστον 3, ως 5 χρόνια. Έκδηλη όμως είναι και η ανησυχία για τη βιωσιμότητα των εταιριών αυτών καθεαυτών. Γιατί, σε ό,τι αφορά τη φαρμακοβιομηχανία, πώς μπορεί να υπάρξει έρευνα και ανάπτυξη χωρίς ευρωπαϊκά κονδύλια και χωρίς ελευθερία στη μετακίνηση των επιστημόνων από την EE; Σε ό,τι αφορά τους τηλεπικοινωνιακούς ομίλους και αυτούς των MME, οι επενδυτές δεν φαίνονται να ενδιαφέρονται για παραγωγές και έργα, εάν δεν υπάρχει πρόσβαση στην ενιαία αγορά…
Όμοιο με τις φαρμακευτικές, είναι και το πρόβλημα των επιχειρήσεων υψηλής τεχνολογίας στη Bρετανία. Γιατί η μία στις 6 προσλήψεις εξειδικευμένου προσωπικού ως τώρα, γινόταν από χώρες της EE. Aν χαθεί αυτή η πρόσβαση, θα χαθούν τα «χέρια», ή καλύτερα τα μυαλά και οι επιχειρήσεις κινδυνεύουν να μαραζώσουν…
Από την ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
