Ερωτήματα και απαντήσεις για τον πιο ακριβό πίνακα του πλανήτη
Το βράδυ της προηγούμενης Πέμπτης, η αγορά της τέχνης έγινε «πρώτη είδηση» σε όλο τον πλανήτη. Η δημοπρασία του Christie’s είχε μόλις τελειώσει, σπάζοντας όλα τα ρεκόρ όλων των εποχών. Είχε μόλις πουλήσει έναν πίνακα έναντι του εξωφρενικού ποσού των 450,3 εκατομμυρίων δολαρίων.
Ο ακριβότερος πίνακας που έχει πουληθεί ποτέ, είναι ένα αναγεννησιακό κομμάτι. Είναι ο Salvator Mundi του Leonardo da Vinci, ένας από τους 20 υπάρχοντες πίνακες του da Vinci και ο μοναδικός σε χέρια ιδιώτη στον κόσμο. Όμως, πριν από τη δημοπρασία, πολλοί dealers αποθάρρυναν τους πελάτες τους από τη συμμετοχή, μιλώντας για fake πίνακα.
Οι ψίθυροι, έγιναν… φωνές μια μέρα πριν από τη δημοπρασία, όταν ο Jerry Saltz του περιοδικού New York έγραψε ότι «δεν είμαι ιστορικός τέχνης ή κάποιο είδος ειδικού στους old masters, αλλά απλά και μόνο μια ματιά σε αυτό τον πίνακα μου λέει ότι δεν είναι ένας Leonardo».
Ο αγοραστής, φαίνεται ότι δεν έλαβε υπόψη τα σχόλια του Saltz και όσων υποστηρίζουν ότι ο da Vinci δεν είναι… αυθεντικός da Vinci. Αν και κάποιοι αμφισβητούν ακόμα και το ότι υπάρχει αγοραστής! Και, αν υπάρχει, τότε αυτός πλήρωσε σχεδόν μισό δισεκατομμύριο δολάρια για να αγοράσει αυτό που πολλοί εκτιμητές αποκαλούν “piece of junk”; Γιατί, σε τέτοια περίπτωση, θα μιλάμε για τη μεγαλύτερη απάτη όλων των εποχών.
Η απάντηση ίσως να βρίσκεται κάπου στη μέση. Όντως, ο πίνακας είναι του 1500 και είναι αυτός που αγόρασε ο Λουδοβίκος ο Ά, εξαφανίστηκε το 1700 και επανεμφανίστηκε το 1900 στο Richmond. To 1958 πουλήθηκε και εξαφανίστηκε, μέχρι που επανεμφανίστηκε το 2005 σε μια δημοπρασία, όπου τρεις old masters dealers τον αγόρασαν για μόλις 10.000 δολάρια. Και εδώ, στην τελευταία αγορά κρύβεται το «μυστικό».
Ο πίνακας έχει επάνω του αιώνων φθορά και υπέστη εργασίες αποκατάστασης. Βαριάς αποκατάστασης. Οι ειδικοί εξηγούν ότι το «μπέρδεμα» έχει να κάνει με το κριτήριο που χρησιμοποιούν οι περισσότεροι art dealers. Στους old masters, τα τρία τέταρτα αυτού που βλέπουμε, εξηγούν, δεν είναι η αυθεντική δουλειά του καλλιτέχνη, αλλά το restoration και αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό για έναν πίνακα που έχουν περάσει από πάνω του αιώνες φθοράς, σκόνης, υ-γρασίας και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς…
Από την έντυπη έκδοση
