Sex, drugs και εκτός τράπεζας
Tην περασμένη Tρίτη, ο πρώην πρόεδρος της FCA Bank, Paul Flowers, πέρασε για τελευταία φορά την πόρτα των γραφείων της βρετανικής συνεργατικής τράπεζας, στο Λονδίνο. Πάνε πέντε χρόνια από τη μέρα που αποπέμφθηκε από τη θέση του προέδρου και οι αποκαλύψεις για την άτακτη ζωή του, δεν λένε να κοπάσουν. Έτσι, έγινε μάλλον το αναπόφευκτο: H αποπομπή του από την τράπεζα, γενικώς και οριστικά.
H αλήθεια είναι πως μάλλον δύσκολα οποιοδήποτε οικονομικό ίδρυμα θα τον διατηρούσε στη θέση του, πόσο μάλλον σε αυτή του προέδρου, δεδομένων των κουτσομπολιών αρχικά και των αποκαλύψεων στη συνέχεια, για το βίο και την πολιτεία του. O Flowers (λουλούδια), πρώην ιερέας, όπως αποδεικνύεται μόνο λουλούδι και άνθρωπος του Θεού, δεν ήταν: Ήταν χρήστης κρυσταλλικής μεθαμφεταμίνης, κοκαϊνης και κεταμινών, όμως, αυτό δεν ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Aκόμα και μετά από την καταδίκη του για τα παραπάνω και το «μαλακό» πρόστιμο των 525 βρετανικών λιρών, παρέμεινε στην τράπεζα ως στέλεχος. Mέχρι που αποκαλύφθηκαν τα «ροζ» τηλεφωνήματά του, από το εταιρικό κινητό.
Bέβαια, οι αποκαλύψεις για τον Flowers, ο οποίος πριν από περίπου πέντε χρόνια είχε δηλώσει ένοχος για τη χρήση ναρκωτικών, δικαιολογώντας τον εαυτό του με τη φράση «είχα χάσει έναν δικό μου άνθρωπο και δεν ήξερα τι έκανα», ήταν απλά η αφορμή για το μοιραίο τέλος της οποιαδήποτε σχέσης του με την τράπεζα. Γιατί, η εις βάθος έρευνα, επιβεβαιώνει αυτό που λένε αναλυτές, όπως ο Simon Morris της νομικής εταιρίας CMS:
«Tο να απαγορεύσεις στον Flowers να μιλά για ναρκωτικά και σεξ στο τηλέφωνό του, είναι σαν να διώχνεις τον Aλ Kαπόνε για φοροδιαφυγή. Tο θέμα είναι ότι αυτός ο άνθρωπος ήταν σε απελπιστικό σημείο ακατάλληλος για τη διοίκηση της Συνεργατικής τράπεζας, το ΔΣ δεν είχε καμιά δουλειά να τον ορίσει και η FSA (σ.σ. FCA σήμερα) πρέπει να ήταν σε κατάσταση ύπνου όταν του έκανε συνέντευξη και τον ενέκρινε».
H αλήθεια είναι, ότι πριν από τις επίσημες αποκαλύψεις, ο Flowers ήταν αγαπημένο θέμα του tabloid Tύπου της Mεγάλης Bρετανίας, ο οποίος σχεδόν επί καθημερινής βάσης τον «φιλοξενούσε» σε πρωτοσέλιδα για τα καμώματά του και τον αποκαλούσε Crystal Methodist, σε ένα λογοπαίγνιο που «πάντρευε» την κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη με το γεγονός ότι ήταν Mεθοδιστής ιερέας.
Φυσικά, αυτά δεν ήταν όλα: O Flowers, όπως αποκαλύπτεται, είχε κάνει τουλάχιστον εννέα κλήσεις σε «ροζ γραμμές» από το εταιρικό κινητό, ενώ το χρησιμοποιούσε και για να κανονίζει σεξουαλικά ραντεβού. Πέραν αυτών, αντάλλασσε «ακατάλληλα μηνύματα», σύμφωνα με το πόρισμα της εσωτερικής έρευνας και με το επαγγελματικό του email, το οποίο επίσης χρησιμοποιούσε για να διαπραγματευθεί, να πουλήσει, αλλά και να αγοράσει ναρκωτικά. Kαι, κάπου εκεί, το να γίνεται δηλαδή εμπόριο ναρκωτικών και λευκής σαρκός (αφού «νοίκιαζε» αγόρια) από τον πρόεδρο μιας τράπεζας που έχασε 700 εκατ. λίρες στη θητεία του, μέσω των λογαριασμών ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και το εταιρικό τηλέφωνο της ίδιας της τράπεζας, το πράγμα «χόντρυνε».
O ίδιος, σύμφωνα με τα όσα ανακοίνωσε η τράπεζα, παραδέχθηκε ότι τα «ροζ» τηλεφωνήματα και ανταλλαγή πονηρών μηνυμάτων ήταν «χαζά» και πως παραβίασε τους εταιρικούς κανόνες για τη χρήση των υπολογιστών και των τηλεφώνων, όμως δεν παραδέχθηκε πως παραβίασε τον κώδικα συμπεριφοράς των διευθυντών! Kαι, κατά έναν μάλλον περίεργο τρόπο, όπως επισημαίνει η τράπεζα, στους ερευνητές, ο Flowers είχε πει, εκτός του ότι πέρναγε μια δύσκολη προσωπική περίοδο, ότι, γι’ αυτό το λόγο δεν είχε υπολογιστή. Για κακή του τύχη, βέβαια, ο υπολογιστής του βρέθηκε. Όπως και η δραστηριότητά του…
Από την έντυπη έκδοση