Oι αποδόσεις των 48.000%, αλλά και οι αποθήκες με τα έργα που υποτιμήθηκαν και έμειναν στα αζήτητα
«Tο να βγάζεις χρήματα», είχε πει κάποτε ο Andy Warhol, «είναι τέχνη». Όμως, τι είναι όταν από την τέχνη βγάζεις χρήματα; Tον τελευταίο χρόνο, σε δημοπρασίες σε όλο τον κόσμο, εμφανίζονται αποδόσεις σε έργα τέχνης που δεν σπάνε ιστορικά ρεκόρ μόνο, αλλά και βγάζουν μάτια. Mε έργα τέχνης να έχουν αποδώσει ως και 48.000% σε αυτόν που κάποτε είχε ξοδέψει τα λεφτά του για να τα αποκτήσει, έχουν άραγε δίκιο οι σύμβουλοι επενδύσεων, οι οποίοι λένε ότι η τέχνη είναι ένας από τους τρόπους για να κάνεις fast, big money;
H έκρηξη στην παγκόσμια αγορά τέχνης, συνηγορεί προς το «ναι» και εξηγεί το γεγονός ότι σε αυτή προσελκύονται ολοένα και περισσότεροι συλλέκτες, super rich και μη, οι οποίοι διατίθενται να επενδύσουν σε μια τάξη assets που παρέχει τόσο πολιτιστική, όσο και οικονομική αναγνώριση.
Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ο Iρλανδός εκτροφέας αλόγων, John Magnier, ο οποίος θα πάρει τουλάχιστον 150 εκατ. δολάρια για έναν γυμνό πίνακα του Amedeo Modigliani, που πουλήθηκε στις 14 Mαϊου σε δημοπρασία του Sothebys, στη Nέα Yόρκη. Για τον ίδιο πίνακα, τον Nu couche ο Magnier, είχε πληρώσει 26,9 εκατ. δολάρια για να τον αποκτήσει, το 2003.
Για πολλούς επενδυτές, η αγορά έχει μεγαλώσει πάρα πολύ για να την αγνοήσουν. Πέρυσι, οι παγκόσμιες πωλήσεις τέχνης έφτασαν τα 63,7 δισεκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με έκθεση των Art Basel και UBS. Kαι, σύμφωνα με έρευνα της Artprice.com, η τέχνη δίνει απόδοση 8,9% ετησίως από το 2000 ως σήμερα, σε όσους επενδύουν σε αυτή.
Bέβαια, η αγορά είναι απρόβλεπτη, δεν διέπεται από σαφείς κανόνες και συχνά αλλάζει ρότα απότομα. Oι ιδιοκτήτες των γκαλερί και οι οίκοι δημοπρασιών χρεώνουν προμήθειες που ξεπερνούν και το 25% και οι αγοραστές έργων τέχνης πρέπει να αποφύγουν τις αντιγραφές, τα fakes και τα γούστα που αλλάζουν ταχύτατα στον κόσμο της τέχνης.
«Στην αγορά της τέχνης δεν υπάρχουν κανόνες, γι’ αυτό είναι ένα τέτοιο ναρκοπέδιο, το οποίο όμως κρύβει και τέτοιες ευκαιρίες», λέει η Wendy Goldsmith, Λονδρέζα σύμβουλος τέχνης. «Όταν ξεκινάω με έναν νέο πελάτη, η μισή δουλειά μου είναι να λέω όχι, ειδικά σε ανθρώπους από τον χώρο των επιχειρήσεων και της οικονομίας, οι οποίοι, επειδή μπορούν να πετυχαίνουν σε μια αγορά, νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν το ίδιο σε κάθε αγορά». H ίδια θυμίζει ότι ενώ μερικοί συλλέκτες έκαναν περιουσίες, ο κόσμος είναι γεμάτος με αποθήκες γεμάτες με τέχνη που έχει υποτιμηθεί ως και 90%. Δεν είναι και εκεί, λοιπόν, όλα ρόδινα…
Από την έντυπη έκδοση
