Το Romanee Conti του 1945, το «σπανιότερο των σπάνιων», σπάει όλα τα ρεκόρ
δημοπρασιών και μάλιστα δισ., στο Sotheby’s
Σε όσους αναμένουν ότι ο κόσμος των συλλεκτών «δεν έχει πολλά ακόμα να δώσει» και μιλούν για «φούσκα», η καλύτερη απάντηση έρχεται από τη Νέα Υόρκη. Εκεί, κατά τη διάρκεια δημοπρασίας του Sotheby’s, ένας Ασιάτης συλλέκτης έδωσε 558.000 δολάρια για ένα (μόνο!) μπουκάλι Romanιe-Conti του 1945, σπάζοντας κάθε ρεκόρ για πώληση κρασιού. Κι αυτό γιατί δεν ήταν απλά το μεγαλύτερο ποσό που «έπιασε» στην ιστορία, ένα μπουκάλι 750 ml Burgundy, αλλά το μεγαλύτερο ποσό που δόθηκε ποτέ σε δημοπρασία για ένα μπουκάλι κρασί.
Και φυσικά, όταν κάποιος συλλέκτης βάζει τον πήχη, ακολουθεί… ράλι. Λίγο αργότερα, ένας άλλος συλλέκτης, αυτή τη φορά από τις Ηνωμένες Πολιτείες, πλήρωσε 496.000 δολάρια για ένα δεύτερο μπουκάλι του ίδιου κρασιού, σπάζοντας (και αυτός) όλα τα ρεκόρ δημοπρασιών, εκτός από αυτό που είχε μόλις πουληθεί. Και ενώ δεν χρειάζεται κανείς να είναι ειδικός για να δει την «τάση» που γεννήθηκε για τα συλλεκτικά κρασιά και δη τα Romanee- Conti, το ερώτημα είναι… βασανιστικό: Γιατί κάποιος να πληρώσει μισό δισεκατομμύριο δολάρια για ένα μπουκάλι κρασί;
Η online αγορά κρασιού Liv-ex, σε έρευνά της, συμπεραίνει πως αντί για 133 μπουκάλια Chβteau Pιtrus, μπορεί κανείς να αγοράσει ένα διαμέρισμα στο Λονδίνο, ή 400 ουγγιές χρυσού. Κι όμως, κάποιοι προτιμούν να δώσουν περίπου 100.000 δολάρια για ένα ποτήρι κρασί.
Η απάντηση κρύβεται στην σπανιότητα του 1945 Romanιe-Conti. «Το σπανιότερο των σπάνιων», σχολιάζει το Bloomberg. Ο «Μονόκερως» των κρασιών. Ο μικρός αμπελώνας που τα παράγει, στη Βουργουνδία, έχει χαρακτηριστεί από τον food writer Richard Olney, «τελειότητα που δεν αγγίζει ο χρόνος», ενώ είναι τόσο διάσημος, που το 2015, κάποιος απείλησε να δηλητηριάσει τα κρασιά αν δεν έπαιρνε λύτρα ύψους 1 εκατ. ευρώ (τελικά συνελήφθη).
Το κρασί της συγκεκριμένης χρονιάς, θεωρείται θρυλικό. Το 1945, μετά από τον Β’ Παγκόσμιο, η παραγωγή ήταν ούτως ή άλλως μικρή, λόγω και του παγετώνα. Μόλις 600 μπουκάλια Romanιe-Conti παρήχθησαν και, ως σήμερα, έχουν μείνει ελάχιστα. Εκτός αυτού, ο αμπελώνας επαναφυτεύθηκε και, η επόμενη vintage ποικιλία Romanιe-Conti, είναι του 1952.
Όπως και να ’χει, υπάρχει «δίψα» για τα κρασιά Βουργουνδίας: Από το 2010, ο δείκτης του Liv-ex γι’ αυτά, έχει ανέβει κατά 108%, πέρυσι, το Romanιe-Conti του 1990 ανέβηκε 20% και 3.862% από το 1999. Για το 1945, δεν υπάρχουν στατιστικά, λόγω σπανιότητας. Το άλλο ερώτημα βέβαια, είναι αν υπάρχουν άλλοι συλλέκτες που θα διαθέσουν τέτοια ποσά για τη «δίψα» τους…
Από την έντυπη έκδοση
