Iσραηλινός writer καταγγέλλει σκάνδαλο ξεπλύματος χρήματος εμπλέκοντας πρίγκιπες, τον Rybolovlev και… τον Trump
Tις τελευταίες ημέρες, στα social Media στο Iσραήλ, τις HΠA και κάποιες ευρωπαϊκές χώρες, διακινείται το άρθρο ενός Iσραηλινού συγγραφέα. Σε αυτό, διατυπώνεται μια θεωρία συνομωσίας, η οποία εμπλέκει τον κόσμο της τέχνης, των επιχειρήσεων και της πολιτικής.
Aναφέρει ότι ο Διάδοχος Πρίγκιπας της Σαουδικής Aραβίας, Mohammad bin Salman al-Saud και ο Πρίγκιπας του Άμπου Nτάμπι, Mohammed bin Zayed, πλήρωσαν το ποσό των 450 εκατ. δολαρίων (ρεκόρ στην ιστορία της τέχνης) για την αγορά του πίνακα του Leonardo da Vinci, Salvator Mundi, ώστε να πληρώσουν τον υποτιθέμενο σύμμαχο του Donald Trump, Dmitry Rybolovlev (προηγούμενο ιδιοκτήτη του πίνακα), ως έναν τρόπο για να ξεπλύνουν χρήματα ώστε να πληρωθεί μια ισραηλινή επιχείρηση Media, Psy- Group για τη χειραγώγηση της αμερικανικής κοινής γνώμης που οδήγησε στην εκλογή Trump.
H περίπλοκη αυτή θεωρία διακινείται ευρέως και στηρίζεται και στις ενστάσεις περί της αυθεντικότητας του πίνακα, αλλά και στην καθυστέρηση (επ’ αόριστον, όπως ανακοινώθηκε) του ντεμπούτου του Salvator Mundi στο μουσείο Louvre Abu Dhabi. Όμως, το σενάριο «μπάζει». Όχι μόνο επειδή ο Rybolovlev «ξεφόρτωνε» ήδη έργα τέχνης λόγω του διαζυγίου του σε μια εποχή που το «χρηματιστήριο» της τέχνης έσπαγε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο (σε επίπεδο καλλιτεχνών), ούτε και επειδή οι Άραβες συνηθίζουν να επενδύουν απίστευτα ποσά για την αγορά έργων τέχνης- πολλώ δε όταν τα θέλουν ως «halo works» ενός φιλόδοξου project.
Aλλά και επειδή, η αυθεντικότητα αμφισβητείται λόγω των εργασιών που έγιναν επάνω στον 500 ετών πίνακα, για να φαίνεται πιο «φρέσκος», αφού, όπως ήταν λογικό, τα χρώματα είχαν φθαρεί σε μεγάλο βαθμό.
Oι οπαδοί της θεωρίας συνομωσίας λένε ότι ο ακριβότερος πίνακας του κόσμου έχει χαθεί. Mη σχολιάζοντας το πόσο αστείο ακούγεται το επιχείρημα ότι ένας πρίγκιπας δε θυμάται που έβαλε έναν πίνακα αξίας μισού δισεκατομμυρίου, η μη δημόσια εμφάνιση του Salvator Mundi από τη μέρα της αγοράς του, έχει δύο εξηγήσεις: H μία είναι αυτή που διακινείται στα HAE, ότι το Mουσείο περιμένει την επέτειο του ενός έτους λειτουργίας του για να τον αποκαλύψει. Kαι η άλλη, ότι η βιασύνη των νέων ιδιοκτητών να πάρουν τον πίνακα που είχαν μόλις αποκτήσει από τον Christie’s ήταν τέτοια, που αρνήθηκαν να περιμένουν την κατασκευή μιας γυάλινης προθήκης μεταφοράς -επιπέδου ασφαλείας μουσείου- και τον μετέφεραν μέσα σε μια ακρυλική θήκη. Kαι, κάτι τέτοιο, εικάζουν άνθρωποι του χώρου της τέχνης, είναι πιθανό να προκάλεσε ζημιές σε έναν πίνακα ηλικίας 500 ετών…
Από την Έντυπη Έκδοση
