«Η Σπουδή για τις Γυναίκες του Αλγερίου» εκτίθεται για πρώτη φορά – πυρετός διαπραγματεύσεων για την αγορά του
Πριν από περίπου ενάμιση χρόνο, μια γυναίκα μπήκε στη Mendes Gallery, στο Παρίσι. Στη μασχάλη της, κρατούσε έναν μικρό πίνακα. Είπε στον ιδιοκτήτη της γκαλερί ότι, την προηγούμενη μέρα είχε πάει σε έκθεση για τον Delacroix στο Μουσείο του Λούβρου, και διαπίστωσε ότι ένας πίνακας του ζωγράφου έμοιαζε πολύ με έναν πίνακα που είχε κρεμασμένο σε τοίχο της.
Ο Philippe Mendes, καθάρισε τον βρώμικο και κιτρινισμένο από τον καπνό των τσιγάρων και την πολυκαιρία πίνακα, διαστάσεων 46 επί 38 εκατοστών. «Όλος ο Delacroix είναι εδώ! Τα χρώματα φτερουγίζουν, το φως πάλλεται», αναφώνησε. Ακολούθησαν ιστορικές έρευνες, που απέδειξαν ότι ο Mendes είχε δίκιο. Ήταν η «Σπουδή για τις Γυναίκες του Αλγερίου», σπουδή για τον πίνακα «Γυναίκες του Αλγερίου στο διαμέρισμά τους», που είχε φιλοτεχνήσει ο Eugene Delacroix μεταξύ του 1833-1834.
Το έργο, είχε χαρακτηριστεί «χαμένο για πάντα, ή κλεμμένο» και περιλαμβανόταν στη συλλογή του κόμη του Μορνέ, ο οποίος το είχε πουλήσει (μαζί με άλλα), σε δημοπρασία, τον Ιανουάριο του 1850. Ήταν το lot 118, κάτι το οποίο είναι γραμμένο και στο πίσω μέρος του πίνακα που βρέθηκε τώρα. Από τότε όμως, τα ίχνη του χάθηκαν. Επί περίπου 170 χρόνια, κρεμόταν σε τοίχους, δίχως να τραβά ιδιαίτερη προσοχή, καθώς όλοι θεωρούσαν ότι ήταν ένα φτηνό αντίγραφο.
Σήμερα, η ελαιογραφία που δείχνει μια γυναίκα να κάθεται σε νωθρή στάση δίπλα σε μια μαύρη υπηρέτρια, η οποία γυρνά το κεφάλι της και την κοιτάζει ενώ απομακρύνεται, φαίνεται ότι βρήκε την ώρα της να τραβήξει την προσοχή που της αρμόζει. Λίγο μετά από την ανακάλυψη του «Ιουδήθ και Ολοφέρνης», του πίνακα που φιλοτέχνησε ο Caravaggio το 1607 και ήταν ξεχασμένος σε ένα υπόγειο, τώρα που το παγκόσμιο χρηματιστήριο της τέχνης δείχνει μια διάθεση να δημιουργήσει νέα ρεκόρ.
Και αν το έργο του Caravaggio πουλήθηκε σε ιδιώτη πριν καν βγει σε δημοπρασία, για τον χαμένο Delacroix, γίνεται ένας χορός εκατομμυρίων. Μουσεία και συλλέκτες έχουν εκφράσει το ενδιαφέρον τους με μια ιδιότυπη, σιωπηρή «δημοπρασία» να βρίσκεται σε εξέλιξη. Μια «δημοπρασία» με τιμές που δεν γίνονται γνωστές ούτε ως φήμες, καθώς η μία προσφορά διαδέχεται την άλλη, ενώ το προβάδισμα φαίνεται να έχει αμερικανικο μουσείο, το οποίο δίνει «γη και ύδωρ» για να το προσθέσει στη συλλογή του.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
