Δημοπρασία με σπάνια κινηματογραφικά αντικείμενα από τον οίκο Surrey Ewbanks – Τεράστιο το ενδιαφέρον
Μπορεί στη Βρετανία να τον αποκαλούν «τον μεγαλύτερο φαν του σινεμά στη χώρα», όμως ίσως να είναι από τους σημαντικότερους ανθρώπους του σινεμά στον πλανήτη. Ο Anthony Duggan, κατάφερε να αλλάξει τον κανόνα. Και, από εκεί που οι δημοπρασίες των οίκων φιλοξενούν κομμάτια από τις συλλογές μεγιστάνων, με πανάκριβα έργα και αντικείμενα που ποθούν οι συλλέκτες, σήμερα να έχει στρέψει το ενδιαφέρον όλου του πλανήτη στη συλλογή από αφίσες και πόστερ κινηματογραφικών παραγωγών, ενός ηλεκτρολόγου στο Μετρό του Λονδίνου.
Αυτή την εβδομάδα ο οίκος δημοπρασιών Surrey Ewbanks έκανε την πρώτη δημοπρασία με περίπου 2.000 αφίσες που είχε στην κατοχή του ο Duggan, ο οποίος γεννήθηκε το 1954 και πέθανε πριν από δύο χρόνια, πολλές από αυτές ιδιαίτερα σπάνιες, όπως αυτή που κυκλοφόρησε για την ταινία “Revenge of the Jedi” πριν πάρει την τελική της ονομασία ως «Ο πόλεμος των άστρων: Επεισόδιο 6 – Η επιστροφή των Τζεντάι». Και αυτή, ήταν η αρχή. Το «νέο» έχει κάνει το γύρο του κόσμου από νωρίς και πολλοί συλλέκτες συνωστίζονται για την επόμενη από τις δημοπρασίες με τα συλλεκτικά πόστερ και αναμνηστικά από κινηματογράφους που είχε στη συλλογή του o Duggan. Γιατί κάποια, είναι πολύ σπάνια.
Πώς κατάφερε να συγκεντρώσει αυτή τη γιγαντιαία συλλογή; Απλά ήταν… φανατικός σινεφίλ. Από τα 16 του χρόνια, πήγαινε στον κινηματογράφο έως και 200 φορές το χρόνο. Ακόμα και όταν έπιασε δουλειά στο London Tube ως ηλεκτρολόγος, κατάφερνε να τα «βολεύει». Ιδιαίτερα κάθε Πέμπτη, που άλλαζαν οι ταινίες στις αίθουσες, έφευγε από τις 10 το πρωί από το σπίτι του και γυρνούσε τα μεσάνυχτα, έχοντας δει τρεις με τέσσερις ταινίες.
Έγινε τόσο γνωστός και πολύ αγαπητός στο προσωπικό του κινηματογράφου, που του αφιέρωναν αφίσες από τις ταινίες που ήταν προς κυκλοφορία. Όταν έφυγε από τη ζωή, πριν από δύο χρόνια, η αλυσίδα κινηματογράφου Everyman τοποθέτησε ένα αντίγραφο από το αγαλματάκι των Όσκαρ με το όνομά του πάνω σε κάθε θέση για να τον τιμήσει.
Η σύζυγός του, Helen, θυμάται την πρώτη τους συνάντηση το 1980 και τον τοίχο του δωματίου του που ήταν καλυμμένο με αφίσες ταινιών. «Ήμασταν παντρεμένοι για 35 χρόνια και το πάθος του για τις ταινίες δεν μειώθηκε ποτέ ούτε για λίγο. Ήταν πολύ αφοσιωμένος σ’ αυτό και έγινε πολύ γνωστός μεταξύ των διαχειριστών του κινηματογράφου σε όλο το Λονδίνο… τόσοι πολλοί άνθρωποι τον λάτρευαν και το πάθος του έλαμψε». Και θα συνεχίσει να λάμπει, καθώς φαίνεται…
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
