Γιατί παραμένουν ενεργά τα «εφιαλτικά» σενάρια για την τιμή του «μαύρου χρυσού»
Τελικά ήταν «μπόρα και πέρασε» με τις μικρότερες δυνατές συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία, τηρουμένων των αναλογιών. Έτσι τουλάχιστον «πορεύεται» μέχρι νεοτέρας η κρίση που προέκυψε από το πρόσφατο απροσδόκητο πλήγμα με drones κατά των εγκαταστάσεων της Aramco, με το Ιράν να κατηγορείται ως υπαίτιο για την επίθεση από Σαουδική Αραβία και ΗΠΑ, αλλά να αρνείται κάθε ανάμειξη.
Και όπου παρά το βαρύ «χτύπημα» στο σύστημα διασφάλισης της ασφάλειας της παγκόσμιας παραγωγής και διακίνησης του πετρελαίου και τον διαφαινόμενο γεωπολιτικό αντίκτυπο και κόντρα στα σενάρια πανικού που αφειδώς διακίνησαν οι αναλυτές οίκων και τραπεζών για τον κίνδυνο άμεσης «μετάγγισης» της κρίσης, η αντίδραση των αγορών ήταν τελικά πολύ πιο ψύχραιμη και πολύ λιγότερο ακραία από όσο αναμενόταν. Υπήρξαν κλυδωνισμοί, αλλά τα χρηματιστήρια δεν κατέρρευσαν.
Η δε απόφαση του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να χρησιμοποιήσει σε κάθε ενδεχόμενο τα στρατηγικά αποθέματα των ΗΠΑ ενέτεινε ασφαλώς τις ανησυχίες για μια πιθανή στρατιωτική αναμέτρηση με το Ιράν, αλλά συγχρόνως μείωσε τους φόβους για εκθετική αύξηση των τιμών του «μαύρου χρυσού».
Ο πλανητάρχης έχει άλλωστε υπόψη του ότι μπορεί μεν να απειλεί το Ιράν ακόμη και με ένοπλή σύγκρουση, ωστόσο γνωρίζει ότι αν παρ’ ελπίδα ο «εφιάλτης» της ανόδου της τιμής του βαρελιού υπερβεί τον πήχη των 100 δολαρίων, οι ΗΠΑ θα μπουν «πανηγυρικά» σε φάση ύφεσης λίγο πριν εισέλθουν επίσημα στην προεκλογική περίοδο για τις προεδρικές εκλογές του 2020. Άρα είναι κάτι που ο ίδιος δεν πρόκειται να επιτρέψει να συμβεί…
Η απειλή ωστόσο μιας υποτροπής παραμένει. Κάποιοι αναλυτές επιμένουν μάλιστα στα σενάρια «τρόμου» στις αγορές, καθώς αποτιμούν το συγκεκριμένο γεγονός ως «πρόβα τζενεράλε» ενόψει της επόμενης πετρελαϊκής κρίσης, που τελικά -έστω και υπό την εκδοχή της «αυτοεκπληρούμενης προφητείας»- θα εξελιχθεί στο επόμενο «Βατερλό» της παγκόσμιας οικονομίας.
Από την άλλη, κάποιοι βιάστηκαν να μιλήσουν για μετατροπή της Aramco σε πετρελαϊκή Lehman Brothers, με ανάλογες καταστροφικές συνέπειες για το διεθνές σύστημα, αλλά, όπως αποδείχτηκε υπερτίμησαν τη μείωση της παραγωγής της Σαουδαραβικής εταιρίας, που τελικά δεν ήταν τέτοιου μεγέθους και τόσης διάρκειας ώστε να επιφέρει το χάος στις αγορές, με εκτόξευση των τιμών σε δυσθεώρητα ύψη.
Η πρώτη εικόνα ήταν πράγματι αποκαρδιωτική και δυσοίωνη. Οι επιθέσεις στις εγκαταστάσεις της Aramcο ισοδυναμούσαν/προκάλεσαν απώλεια 5,7 εκατ. βαρελιών ημερήσιας παραγωγής, ήτοι το 50% της παραγωγής της Σαουδικής Αραβίας. Συνέπεια να αυξηθεί το risk premium, εντείνοντας τις πιέσεις στην πλευρά της προσφοράς.
Και τί αποδείχτηκε; Ότι τελικά λόγω των γεωπολιτικών παρενεργειών που προκαλεί, μια κρίση γύρω από το πετρέλαιο στη συγκεκριμένη περιοχή και όχι οι τράπεζες είναι πιθανότερο να αποτελέσει τον καταλύτη μιας νέας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Το σενάριο για το ενδεχόμενο ανόδου των τιμών του πετρελαίου στα 100 δολάρια το βαρέλι που φάνταζε σχεδόν απίθανο πριν λίγο καιρό επανήλθε για να μείνει.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
