Ο παππούς δούλευε για τον Ford, αυτός έγινε CEO της Ford
Δεν το περίμενε κανείς ότι ο CEO της Ford, Jim Hackett, θα αποχωρούσε εν μέσω της υλοποίησης του σχεδίου αναδιάθρωσης της εταιρίας, ύψους 11 δισ. δολαρίων που ο ίδιος εμπνεύστηκε. Και ας είχε προκαλέσει τη δυσαρέσκεια των επενδυτών που δεν τον «πίστευαν», με τη μετοχή της Ford να χάνει 40% επί της θητείας του. Ακόμα περισσότερο, κανείς δεν περίμενε ότι στην «κούρσα» της διαδοχής του Hackett, που τον Φεβρουάριο έλεγε «σκοπεύω να μείνω στη δουλειά», δεν θα επικρατούσαν τα άλλα «φαβορί», αλλά ο αθυρόστομος COO της εταιρίας, Jim Farley.
Η μοίρα παίζει περίεργα παιχνίδια. Ο Farley είναι προσωπική επιλογή του Bill Ford. Το δισέγγονο του ιδρυτή της εταιρίας, Henry Ford, είδε «κάτι» στο όραμα του Farley ο οποίος μόλις το 2007 βρέθηκε στην εταιρία από «σπόντα», αφού είχε μια υποσχόμενη καριέρα στην Toyota. Ίσως ο Bill Ford να είδε στον Farley αυτό που δεν είδε ο προπάππους του, το 1914, στον με πολλές ιδέες εργαζόμενο στη γραμμή παραγωγής του Model T, Emmett Farley. Τον παππού του σημερινού CEO της εταιρίας.
Το ίδιο υποσχόμενο πράγμα που είδε ο Bill Ford στον Farley, βλέπουν και οι υπόλοιποι επενδυτές της αυτοκινητοβιομηχανίας, κάτι που εξηγεί το «ράλι» που έκανε η μετοχή της Ford αμέσως μόλις ανακοινώθηκαν τα νέα. Ο 4ος CEO στην ιστορία της μάρκας, μετά τη Μεγάλη Ύφεση, θα αναλάβει καθήκοντα την 1η Οκτωβρίου και έχει ένα μεγάλο όραμα και μια διαφορετική άποψη των πραγμάτων.
Αθυρόστομος και φωνακλάς, ο Farley είναι… διάσημος για τους καυγάδες του, αλλά κυρίως για την ειλικρίνεια και τη διορατικότητά του. Σε αυτόν πιστώνεται, στη θητεία του στην Toyota, η επιτυχής αναβίωση της Scion και η επιτυχία που έκανε η Lexus. Και σε αυτόν πιστώνεται εν μέρει η διάσωση της Ford Europe στη διάρκεια της κρίσης και η στροφή της μάρκας στην καινοτομία. Η πρώτη του δήλωση, άλλωστε, είναι ενδεικτική των προθέσεών του: «Είμαι αισιόδοξος ότι θα μεγαλώσουμε και θα επεκταθούμε. Ξέρουμε τον ανταγωνισμό μας. Είναι οι Amazon, Baidu, Tesla, Apple, Toyota και άλλοι».
Στον Farley ανατίθεται τώρα να συνεχίσει το τολμηρό πρόβλημα αναδιάρθωσης της Ford, μιας μάρκας με την οποία άλλωστε είχε… εμμονή από μικρός, ακούγοντας τις ιστορίες του παππού, που ήταν ο μέντοράς του. Στα 14 του χρόνια, μάζεψε 500 δολάρια για να αγοράσει μια διαλυμμένη Mustang που ξαναέφτιαξε με τα ίδια του τα χέρια και, αργότερα, όταν ήταν φοιτητής, ταξίδεψε μια ολόκληρη μέρα με τη Mustang του, στερούμενος φαγητό και νερό (είχε μόνο ένα κουτάκι αναψυκτικό) για να του φτάσουν τα λεφτά για… βενζίνη. Και, αργότερα, πούλησε όλα του τα υπάρχοντα («μέχρι και το μπαστούνι του γκόλφ», λέει ο ίδιος), ώστε να αγοράσει ένα συλλεκτικό Ford GT40 του 1966, με το οποίο άρχισε καριέρα στους αγώνες.
Παρότι «σκληροπυρηνικός» της αυτοκίνησης, ο Farley έχει αποδείξει πως, εκτός της ειλικρίνειας, έχει το προσόν του να «διαβάζει» την αγορά και να εμπνέει εμπιστοσύνη στους επενδυτές. Κάτι που δεν είχε καταφέρει ο Hackett, ο οποίος είχε γίνει «κόκκινο πανί» με κατηγορίες για έλλειψη διαφάνειας αλλά και ηγεσίας να διατυπώνονται εις βάρος του, και με την κριτική και για την εκτέλεση του πολυετούς σχεδίου του αναδιάθρωσης το οποίο στόχευε να αυξήσει την κερδοφορία, εστιάζοντας σε πιο core προϊόντα, πλήρως ηλεκτρικά και αυτόνομα οχήματα, να αυξάνεται διαρκώς. Κατά κάποιους, ο Bill Ford ήταν δυσαρεστημένος από το γεγονός ότι η μετοχή της Ford (η οποία έχει κεφαλαιοποίηση ύψους 26,1 δισ. δολαρίων) έχει χάσει 40% της αξίας της υπό τη διοίκηση του Hackett. Και, έτσι, αποδείχθηκε ότι το σχέδιο αναδιάρθρωσης, ύψους 11 δισ., απέτυχε να εντυπωσιάσει τους επενδυτές.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
