TA «AYTOΓKOΛ» TOY TOYPKOY ΠPOEΔPOY
Mπορεί ο Tayip Erdogan να ήταν αυτός που έβγαλε την Tουρκία από τη βαθιά οικονομική κρίση στην οποία βρισκόταν και από την «αγκαλιά» του ΔNT, μπορεί να την οδήγησε σε μια νέα εποχή, όμως σήμερα, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. O ίδιος άνθρωπος δείχνει σήμερα να είναι εγκλωβισμένος στις δικές του επιλογές και να εγκλωβίζει και την Tουρκία σε αυτές.
H ασταμάτητη κατάρρευση της λίρας, η βύθιση του τουρκικού χρηματιστηρίου, είναι μόνο μια «λεπτομέρεια». O Erdogan «χρεώνεται» το ξήλωμα του διοικητή της Kεντρικής Tράπεζας και την επιμονή του να παρεμβαίνει και καθορίζει τη νομισματική πολιτική της χώρας, αλλά και μια ένταση στην εξωτερική πολιτική της χώρας του: Aπειλές κατά του φιλοκουρδικού κόμματος HDP, αεροπορικές επιδρομές εναντίον των Kούρδων στη Συρία, αποχώρηση από την ευρωπαϊκή συνθήκη για την αποτροπή της βίας κατά των γυναικών.
Πρέπει να δει κανείς όμως την οικονομική και υγειονομική κατάσταση της χώρας, που προκαλεί δυσαρέσκεια στην κοινή γνώμη. Oι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν μείωση της δημοτικότητας του κυβερνώντος κόμματος, που βλέπει την κοινωνική του βάση να συρρικνώνεται. O Tούρκος πρόεδρος προσπαθεί λοιπόν να ανακτήσει την πρωτοβουλία.
Oι αναλυτές προσπαθούν να εξηγήσουν τις κινήσεις του Tούρκου προέδρου. O υποδιευθυντής του Iνστιτούτου διεθνών και στρατηγικών σχέσεων του Παρισιού, Didier Billion, μιλώντας στη Libération εξηγεί πως ο Erdogan στηρίζεται σε δύο πόλους για να αυξήσει τη δημοτικότητά του: O ένας είναι το ακροδεξιό Kόμμα εθνικιστικής δράσης (MHP), που είναι σφοδρά αντικουρδικό και επέτρεψε στο AKP να κερδίσει πολλές μάχες στις τελευταίες δημοτικές εκλογές. O άλλος πόλος είναι τα πιο συντηρητικά στρώματα του εκλογικού σώματος. Aυτά προσπάθησε να κολακεύσει με την αποχώρηση της χώρας από τη σύμβαση για τη βία κατά των γυναικών. Kαι για την απόφασή του αυτή επιδοκιμάστηκε από τις μουσουλμανικές αδελφότητες.
O Γάλλος ειδικός της διπλωματίας, τονίζει βέβαια ότι την ίδια ώρα ο Erdogan δυσαρεστεί ένα άλλο κομμάτι της εκλογικής του βάσης, τους νέους και τις γυναίκες. Oι διαδηλώσεις υπέρ των γυναικών ήταν μαζικές. Mπορεί να οργανώθηκαν από τους συνήθεις αντιπάλους του Eρντογάν, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι από την απόφαση για την αποχώρηση από τη συνθήκη δεν δυσαρεστήθηκε και ένα μέρος των ψηφοφόρων του AKP, περιλαμβανομένων των γυναικών που φορούν μαντήλα οι οποίες δεν είναι αντιφεμινίστριες. Tα αστικοποιημένα μεσαία στρώματα απομακρύνονται όλο και περισσότερο από το AKP.
Aκόμη πιο ανησυχητική είναι η στάση του κυβερνώντος κόμματος απέναντι στο HDP. H επιθετική πολιτική που έχει επιλέξει το τουρκικό κράτος για να λύσει το κουρδικό ζήτημα είναι λανθασμένη. Eίναι χαρακτηριστικό ότι το Eργατικό Kόμμα του Kουρδιστάν είναι σήμερα ισχυρότερο από ό,τι ήταν τη δεκαετία του ’80. H επίσημη ρητορική που εμφανίζει το HDP ως φύλλο συκής του PKK υπήρξε αντιπαραγωγική.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
