Για «εκβιασμό και απειλές» τον κατηγόρησε ο Γάλλος υπουργός Βιομηχανίας
Για τον Lakshmi Mittal, η τελευταία χρονιά ήταν μάλλον άσχημη. Και μόλις έγινε εφιαλτική, καθώς ο δισεκατομμυριούχος Ινδός επιχειρηματίας μόλις άνοιξε πόλεμο με τη γαλλική κυβέρνηση.
Ο Mittal κατηγορήθηκε από τον Arnaud Montebourg, τον υπουργό Βιομηχανίας της Γαλλίας για «εκβιασμό και απειλές», σε σχέση με τα σχέδια της εταιρείας του, της ArcelorMittal να κλείσει δύο μονάδες της, στη ΝΑ Γαλλία. Το Μέγαρο των Ηλυσίων τον κάλεσε, για να δώσει τις εξηγήσεις του και να δηλώσει τις προθέσεις του στον πρόεδρο της χώρας, Francois Hollande.
Η όλη υπόθεση φέρνει στο μυαλό του 62χρονου μεγιστάνα δυσάρεστες αναμνήσεις από τον πόλεμο των λέξεων που είχε αναγκαστεί να δώσει στη Γαλλία και το 2006, κατά τη διάρκεια της αμφιλεγόμενης εξαγοράς του ευρωπαϊκού γίγαντα του χάλυβα, της Arcelor, από τη Mittal Steel, σε ένα deal αξίας 26,9 δισ. ευρώ.
Παρότι η έδρα της Arcelor ήταν στο Λουξεμβούργο, η εταιρεία είχε τα μεγαλύτερα εργοστάσιά της στη Γαλλία, ενώ απασχολούσε Γάλλους στις περισσότερες από τις κορυφαίες θέσεις της ιεραρχίας της.
Κατά τη διάρκεια της διαμάχης αυτής, ο Mittal αντιμετωπίστηκε από το γαλλικό κατεστημένο σαν ένας νεοεμφανιζόμενος επιχειρηματίας, με ελάχιστη γνώση της ευρωπαϊκής βιομηχανικής κληρονομιάς. Ο Guy Dollé, ο Γάλλος διευθύνων σύμβουλος της Arcelor, είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ότι η προσφορά του Mittal για την εταιρεία του γινόταν με «λεφτά-μαϊμού», ενώ ο τότε Γάλλος υπουργός Οικονομίας κατηγορούσε τον Ινδό επιχειρηματία ότι δεν γνωρίζει την «καλή γραμματική» των business.
Τελικά, ο Mittal είχε κερδίσει αυτή τη μάχη, ανεβάζοντας το προσφερόμενο τίμημα για την Arcelor. Το deal αυτό θεμελίωσε τη θέση του ως της πρώτης δύναμης στην παγκόσμια αγορά του χάλυβα.
Όμως, η περίοδος χάριτος διήρκεσε μόνο δύο χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων ο νέος όμιλος, η ArcelorMittal, εμφάνιζε καταπληκτικά αποτελέσματα. Η κρίση του 2008 επέφερε ένα μεγάλο πλήγμα στην εταιρεία του Mittal, από το οποίο ούτε η ίδια αλλά ούτε και ο υπόλοιπος κλάδος έχουν ανακάμψει.
Κατά τη διάρκεια του 2012, η θέση της ArcelorMittal, στην οποία ο Mittal κατέχει ποσοστό 41% καθώς και τις θέσεις του προέδρου και του CEO, κινήθηκε από το κακό στο χειρότερο.
Η ζήτηση για χάλυβα σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες μειώθηκε κατά ένα τέταρτο σε σχέση με τα υψηλά του2007 και τα EBITDA της εταιρείας βρίσκονται σε πτώση. Όπως και η τιμή της μετοχής της, έχει χάσει 20% από τις αρχές του έτους. Τα χρέη της αυξάνονται με τέτοιους ρυθμούς, ώστε έφτασαν να προβληματίζουν την Moody’s και τη Standard & Poor’s, οι οποίες υποβάθμισαν την αξιολόγηση της εταιρείας στην κατηγορία “junk”.
Οι μεγαλύτερες δυσκολίες για την ArcelorMittal συναντώνται στην Ευρώπη, όπου η εταιρεία απασχολεί το 1 /2 από το εργατικό δυναμικό της, των 260.000 ατόμων και παράγει το 46% του χάλυβά της.
Στο πρώτο εννεάμηνο του έτους, με τη ζήτηση χάλυβα στην Ευρώπη να πλήττεται από την κρίση, τα ευρωπαϊκά εργοστάσια της εταιρείας εμφάνισαν λειτουργικές ζημιές 823 εκατ. δολαρίων. Ο Mittal αναγκάστηκε να προσαρμοστεί. Από τις 34 μονάδες του στη Δ. Ευρώπη, που παράγουν πρώτες ύλες για τα εργοστάσια χάλυβα, η εταιρεία έκλεισε τις 9, έστω και προσωρινά. Άλλες τέσσερις (δύο στο Βέλγιο και οι δύο στη Γαλλία που προκάλεσαν τη θύελλα), οδεύουν προς μόνιμο λουκέτο.
