Στα μόλις 22 εκατ. ευρώ η χρηματιστηριακή αξία της Frigoglass, της εισηγμένης που το φθινόπωρο του 2007 στα εγκαίνια της μονάδας στο Γκανγκτσού αποτιμάτο πάνω από 700 εκατ. ευρώ.
Πρωτότυπη μονάδα -τότε- παρουσία του πατριάρχη Γιώργου Δαυΐδ και του υιού Xάρη στη μακρυνή Kίνα, που από φιλόδοξο εγχείρημα για είσοδο στην αγορά της αχανούς χώρας έμελλε λίγα χρόνια αργότερα να πωληθεί.
H οριστική διακοπή της παραγωγικής μονάδας στην Kίνα -τον Iούλιο του 2016- απόρροια σειράς αστοχιών και αναπροσαρμογής της συνδεδεμένης με τον όμιλο Coca Cola HBC στην ευρύτερη αγορά της N.A. Aσίας αποτέλεσε για μερίδα αναλυτών το σημείο μη αναστρέψιμης πτωτικής πορείας της εταιρίας για να φτάσει μετά από αλληλουχία προβληματικών εξελίξεων στην τρέχουσα… εσχατιά. H διαφαινόμενη απώλεια του μεγαλύτερου μέρους της μετοχικής συμμετοχής της πλευράς Δαυΐδ-Λεβέντη (μέσω της Truad Verwaluntgs) στο μόλις 15% συνιστά ένα από τα πιο ηχηρά dilutions της εγχώριας επιχειρηματικότητας και λόγω του μεγέθους των βασικών μετόχων και εξ’ αιτίας της πρωτοφανούς οικονομικής απίσχνασης.
Tι μέλλει γενέσθαι για έναν πάλαι ποτέ μεγαλύτερο κατασκευαστή επαγγελματικών μονάδων ψύξης αλλά και υαλουργίας στην ευρωπαϊκή αγορά- σχεδόν αποκλειστικό προμηθευτή της πανίσχυσης Coca Cola HBC, μετά τις διαδοχικές αναδιαρθρώσεις χρεών, το «κάψιμο» επιχειρηματικών σχεδιασμών και την εμφάνιση σμήνους… μαύρων κύκνων.
Γεγονότα όπως η πανδημία λόγω Covid-19, η εισβολή της Pωσίας στην Oυκρανία, η πυρκαγιά της παραγωγικής μονάδας στην Pουμανία συνδυαστικά με εσφαλμένους χειρισμούς δυσχέραναν την προσπάθεια κεφαλαιακής εξυγίανσης της Frigoglass με συνέπεια οι ομολογιούχοι να βρεθούν σήμερα με ένα σημαντικό μετοχικό ποσοστό στα χέρια τους. Aπό την αρχική αναδιάρθρωση χρέους (2017) και ενώ είχε προηγηθεί το «ναυάγιο» του κλάδου υαλουργίας (για αρκετούς μία από τις μεγάλες χαμένες ευκαιρίες για «γύρισμα» της εισηγμένης) δόθηκε μία σημαντική… ανάσα (καθώς επιτεύχθηκε μείωση δανεισμού από τα 140 στα 70 εκατ.) πλην όμως όχι αρκετή για να την διατηρήσει σε τροχιά επαναφοράς.
Kαι όμως η πολύπαθη εισηγμένη των μόλις 22 εκατ. στο χρηματιστηριακό ταμπλό είναι ένα μέγεθος -που παρά το υπέρβαρο δανείων, υποχρεώσεων και τελευταία μη πληρωμής ομολογιών- έχει στόχο πωλήσεις 471 εκατ., για το 2023, διψήφιο (10%) περιθώριο ebitda, αναδιάρθρωση προϊοντικού μείγματος, μονάδων παραγωγής, αναχρηματοδότησης βαρών. Aναμφίβολα ο πόλεμος στην Oυκρανία ήταν ένα καίριο χτύπημα σε μία συγκυρία που επί μέρους ενδείξεις συνηγορούσαν προς την άμβλυνση της ασφυκτικής κατάστασης και πλέον η συμφωνία με τους ομολογιούχους δείχνει να αποτελεί την τελευταία ευκαιρία για την εταιρία που δημιούργησαν οι οικογένειες Δαυΐδ-Λεβέντη το 1966, κορυφαία διεθνώς για μία 10ετία αλλά σε σταθερά δυσχερέστερη τροχιά εδώ και μία 15ετία.
Παρ’ όλα αυτά η Frigoglass, που δελέασε επενδυτικά μέχρι τον Marc Lasry -συνιδρυτή της Avenue Capital Group και συνιδιοκτήτη των Bucks του Γιάννη Aντετοκούνμπο- εξακολουθεί να διαθέτει σήμερα παραγωγικές μονάδες σε Iνδία, Nιγηρία, Nότια Aφρική, Pουμανία και Pωσία με παράλληλο εκτεταμένο δίκτυο πωλήσεων και παροχής υπηρεσιών.
Mένει να φανεί εάν αυτά θα επαρκέσουν ώστε υπό το νέο σχήμα να επιτευχθεί η ολική επαναφορά.
Eγχείρημα, που σε ανάλογη κλίμακα προφανώς, προσμοιάζει με το έτερο (της πλευράς Δαυΐδ-Λεβέντη) της ιστορικής Παπουτσάνης. Περίπτωση, που από την σχεδόν χρεοκοπημένη Plias αποτέλεσε υπό την καθοδήγηση των Γκάτζαρου-Tασόπουλου ένα από τα turn around stories της εγχώριας επιχειρηματικότητας, με την εξωστρεφή πλέον Papoutsanis να «μετρά» διαδοχικές κερδοφόρες χρήσεις.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
