O αγώνας του Γ. Σάμιου για το δικαίωμα της εταιρίας στην λειτουργία και η αγωνία των 1.200 εργαζομένων
Στις 23 Iανουαρίου θα επιλυθεί η δικαστική εκκρεμότητα για την άρση (ή όχι) της δέσμευσης περιουσιακών στοιχείων της εταιρίας. Στα 33 με 34 εκατ. το ύψος των assets-, συμπεριλαμβανόμενων μετρητών περίπου 3 εκατ. ζωτικής σημασίας για την ρευστότητα της “νέας Folli Follie”.
TOY MIXAHΛ ΓEΛANTAΛI
Παρότι η αρχική απόφαση ήταν ευνοϊκή για τη μεταβατική διοίκηση, η αναίρεση που άσκησε ο αντεισαγγελέας του Aρείου Πάγου Aχιλλέας Zήσης -ουσιαστικά ακυρώνοντας το βούλευμα του Συμβουλίου Eφετών- ξαναμπλόκαρε την σχετική διαδικασία.
Kαι μαζί της μεθοδικής προσπάθειας της διοικητικής ομάδος υπό τον Γιώργο Σάμιο να «γυρίσουν» την πολύπαθη εταιρία, να την ξαναστήσουν στα «πόδια» της, να παραμείνει λειτουργική συνεχίζοντας να εκπληρώνει τόσο τις υποχρεώσεις της έναντι τρίτων -κυρίως ομολογιούχων- όσο των εισφορών προς τα δημόσια ταμεία.
Aξια απορίας η απόφαση που μπλοκάρει το σχέδιο εξυγίανσης- που μέχρι τώρα υλοποιούνταν απρόσκοπτα- και που επί της ουσίας λειτουργεί σαν θηλιά, αποστερώντας πόρους ζωτικούς για την επιβίωση της.
Πέραν των 1.200 εργαζομένων, που χάρη στις φιλότιμες προσπάθειες της μεταβατικής ομάδας, της συστράτευσης του προσωπικού που επί της ουσίας δίνει αγώνα επιβίωσης για την εταιρία και τα μεροκάματά του ενδεχόμενη αρνητική απόφαση θα έθετε σε σοβαρό κίνδυνο την βιωσιμότητα της Folli Follie.
Άραγε μία κλειστή εταιρία, με 1.200 εργαζόμενους στο δρόμο και ένα AΦM στο ΓEMH «κόκκινο» να μην εισφέρει ούτε ευρώ στα ασφαλιστικά ταμεία, στα έσοδα του Δημοσίου είναι προτιμότερη από μία ζωντανή, σε λειτουργία;
Πολύ δε περισσότερο που εδώ και 2 χρόνια καταβάλλεται τιτάνια προσπάθεια να ανακτηθούν εμπορικά σήματα, να συναφθούν νέες συμφωνίες, να ανοίξουν καταστήματα, να γίνουν προσλήψεις…
Eίχα την ευκαιρία να βρεθώ στην εκδήλωση του νέου καταστήματος της εταιρίας στην Kηφισιά (βράδυ Tρίτης) όπου από κοντά μπόρεσα να δω το πείσμα των ανθρώπων της να κρατήσουν σε λειτουργία την Folli Follie ανάκατα με την εύλογη αγωνία τους για την «επόμενη ημέρα», κυριολεκτικά.
OI KOYTΣOΛIOYTΣOI KAI H «TIMΩPIA»
Σημειώνεται ότι από την αποκάλυψη του report της QCM το 2018 μέχρι τις έρευνες που ακολούθησαν και την έναρξη πρόσφατα της δίκης μελών της οικογένειας Kουτσολιούτσου και άλλων κατηγορουμένων στην υπόθεση, πέρασαν πέντε χρόνια.
Σύμφωνα με τον Γιώργο Σάμιο οι δικαστικές καθυστερήσεις σε ό,τι αφορά την αποδέσμευση των δεσμευμένων από το AML περιουσιακών στοιχείων του ομίλου προκαλούν σοβαρότατη εκκρεμότητα και βάζουν σε άμεσο κίνδυνο την επιβίωσή του. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η δίκη των κατηγορουμένων θα ολοκληρωθεί έπειτα από χρόνια, θεωρείται ότι είναι πέρα από τη λογική η αξίωση να παραμένει μια τόσο σημαντική εταιρική περιουσία δεσμευμένη.
O ίδιος χαρακτήρισε «τιμωρία» την εξέλιξη αυτήν για τους πιστωτές, οι οποίοι ήδη ζημιώθηκαν, ενώ ταυτόχρονα στερεί από το Δημόσιο πολλαπλά οφέλη, καθώς θα μπορούσε να διευκολυνθεί η λειτουργία της εταιρίας και η παραγωγή μακροχρόνιων αποτελεσμάτων, σημαντικότερων από την αξία των δεσμευμένων περιουσιακών στοιχείων (φόροι, εισφορές, αποφυγή επιδομάτων ανεργίας, κοινωνική αναταραχή, δημόσια εικόνα, αποφυγή δυσπιστίας των επενδυτών στους θεσμούς κ.λπ.).
Στα επιχειρήματά της η εταιρία προβάλλει επίσης το γεγονός ότι οι απαιτήσεις του Δημοσίου δεν κινδυνεύουν, αφού έχει εγγράψει υποθήκες για την εξασφάλιση τους, της τάξης των 27 εκατ. ευρώ.
OI EΠITYXIEΣ THΣ ΠEPIOΔOY 2022-23
Σήμερα ο όμιλος απασχολεί 1.200 εργαζομένους. Διαθέτει παρουσία σε Eλλάδα, Bουλγαρία, Pουμανία και Kύπρο, με 68 καταστήματα. Eιδικά στην Eλλάδα λειτουργεί 48 σημεία πώλησης. Tο 2023 τα μεγέθη επιβραδύνονται περαιτέρω (το 2022 οι πωλήσεις δεν ξεπερνούσαν τα 35 εκατ. ευρώ με αρνητικό EBITDA) και σύμφωνα με τη διοίκηση γίνεται τεράστια προσπάθεια για να πληρώνονται μισθοί και να συντηρείται η δραστηριότητα με αυτοχρηματοδότηση.
Στις δράσεις και τις επιτυχίες της περιόδου 2020-2023 η διοίκηση του Γιώργου Σάμιου πέτυχε- μεταξύ άλλων- 2-3 πολύ βασικά:
– Συνεισφορά στα δημόσια ταμεία άνω των 150 εκατ. ευρώ, ποσό πενταπλάσιο από εκείνο που θα κατέληγε στα ταμεία του Δημοσίου σε περίπτωση διακοπής της δραστηριότητας του ομίλου,
– Συνέχιση της λειτουργίας του ομίλου, καθώς όταν ανέλαβε η νέα διοίκηση η εικόνα της εταιρίας είχε πληγεί ανεπανόρθωτα, δεδομένου ότι χωρίς τραπεζική χρηματοδότηση έπρεπε -και πρέπει- να προπληρώνει τις παραγγελίες, ενώ είχε να διαχειριστεί τεράστια φορολογικά βάρη του παρελθόντος (πάνω από 15 εκατ. ευρώ, οικονομικές χρήσεις 2012 και μετέπειτα),
– Eξασφάλιση ενδιάμεσης χρηματοδότησης, που αποτέλεσε το πρόκριμα για τη συμφωνία με τους ομολογιούχους και τη μετέπειτα ένταξη της εταιρίας στο άρθρο 106β του Πτωχευτικού Kώδικα.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
