Με αφορμή την παρουσία Αιθιόπων και Σομαλών διπλωματών στην Αγκυρα, τον Αύγουστο, οι «Financial Times» αφιέρωσαν εκτενές άρθρο τους στην πολιτική «ήπιας ισχύος» που ακολουθεί η Τουρκία στην Αφρική τα τελευταία χρόνια. Με κεντρικό σχεδιασμό, μεθοδικές ενέργειες, χρήμα και σε ρόλο «κλειδί» την Turkish Airlines, το αποτύπωμα της γείτονος διευρύνεται με θεαματικούς ρυθμούς.
Ενδεικτικά, μεγέθη που αφορούν από οικονομική/επιχειρηματική μέχρι εκπαιδευτική/πολιτιστική δραστηριότητα. Από 5,3 δισ. το 2003 οι εμπορικές συναλλαγές στα 40 δισ. το 2023, στο 20%, σύμφωνα με την Ενωση Τούρκων Εργολάβων, τα συμβόλαια διεθνών κατασκευών σε χώρες της μαύρης ηπείρου, στους 20.000 οι φοιτητές που έλαβαν υποτροφία για σπουδές σε πανεπιστήμια της χώρας, με την κρατική αεροπορική εταιρία να συμβάλλει τα μέγιστα στην τροχοδρόμηση της τουρκικής παρουσίας στην Αφρική. Πολυάριθμες οι πρωτοβουλίες σε θέματα εκπαίδευσης και προβολής, και φυσικά καθαρά επιχειρηματικού περιεχομένου, συνδυαστικά -σχεδόν πάντα- με στρατιωτικού/οπλικού.
Σε ό,τι αφορά την προβολή ήπιας ισχύος, από το 2008 και εντεύθεν εφαρμόζεται το δόγμα σύμφωνα με το οποίο όπου λειτουργεί ένα σχολείο (Maarif) -στο πλαίσιο της ΤΙΚΑ- θα πρέπει να έχει παρουσία/δρομολόγιο η Turkish Airlines.
Χαρακτηριστικός ο σχετικός πίνακας (των «F.T.»), στον οποίο καταγράφονται 273 πτήσεις (εβδομαδιαίως) από/προς αφρικανικές χώρες (στοιχεία Αυγούστου 2024), αναδεικνύοντας παράλληλα τον κομβικό ρόλο που διαδραματίζει το τεράστιο αεροδρόμιο Κωνσταντινούπολης (δεύτερο ως προς την επιβατική κίνηση στην Ευρώπη).
Από τις 15 Ιουνίου 2022 η κατά 75,2% ελεγχόμενη από το τουρκικό κράτος εταιρία μετονομάζεται από τον Ρ.Τ. Ερντογάν σε Turk Hava Yolari (για τις διεθνείς πτήσεις), ενισχύεται δε αφειδώς από τα δημόσια ταμεία σε μία περίοδο που στην Ευρώπη η μία μετά την άλλη οι αεροπορικές είτε προσγειώνονταν ανώμαλα είτε συντηρούνταν χάρη στην κρατική στήριξη ή πτώχευαν.
Δεδομένου ότι για να ξεπερασθεί το εμπόδιο χρηματοδότησης των ισχυρότερων ευρωπαϊκών (Lufthansa/Swiss, Air France/KLM) αλλά και μεσαίου μεγέθους έγινε ειδική παρέκκλιση/εξαίρεση των κανόνων που έχουν θέσει οι Βρυξέλλες, είναι -τουλάχιστον- άξιον απορίας πως ουδέποτε τέθηκε ζήτημα εξέτασης ενδεχόμενου αθέμιτου ανταγωνισμού από την ΤΗΥ σε βάρος ευρωπαϊκών αεροπορικών.
Παράλληλα, η Αγκυρα αξιοποίησε κατά τον καλύτερο -για τα συμφέροντά της- τρόπο το… κενό αέρος που δημιουργήθηκε στις αερομεταφορές μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Εκμεταλλευόμενη τη θέση του επιτήδεια ουδέτερου, όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, που εφαρμόζει η χώρα, η ΤΗΥ ενίσχυσε έτι περαιτέρω το δίκτυό της, μάλιστα τελευταία μπαίνοντας… σφήνα σε χώρες όπου η ανατροπή φιλικών προς το Παρίσι κυβερνήσεων (Γκαμπόν, Μάλι, Νίγηρας κ.ά.) ανοίγει ζωτικό χώρο για τουρκικά και ιταλικά συμφέροντα.
Γνωστός επικοινωνιολόγος (από την παλαιά φρουρά της ελληνικής διαφήμισης) μόνο τυχαία δεν θεωρεί την προβολή των «εθνικών χρωμάτων» της Τουρκίας μέσω του στόλου της ΤΗΥ – διαδραματίζοντας ρόλο πρεσβευτή και συνάμα μέσου διείσδυσης κάθε λογής συμφερόντων. Αεροπορικό δίκτυο και πρεσβείες/προξενεία κ.λπ. αναπτύσσονται παράλληλα, φτάνοντας σήμερα να έχουν ευρεία παρουσία σε σχεδόν 50 χώρες (από μόλις 8 το 2003), με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει προοπτικά.
Από αυτή την άποψη, και προφανώς τηρουμένων των (δυσ)αναλογιών, η χώρα μας θα μπορούσε να διδαχτεί από τη γείτονα, αναπτύσσοντας δίκτυα από κοινού επιχειρηματικών/εμπορικών/πολιτιστικών/τουριστικών συμφερόντων.
Μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα το «άνοιγμα» της Aegean σε Ινδία και Νιγηρία
Επιχειρηματικοί/τουριστικοί και άλλοι παράγοντες θεωρούν ευκαιρία το «άνοιγμα» της Aegean προς πιο μακρινές αγορές, ειδικότερα η αναφορά στελεχών της διοίκησης για δυνητικούς προορισμούς στην Κεντρική Αφρική (Λάγος, Ναϊρόμπι, Αντίς Αμπέμπα κ.ά.), στην Ασία (Δελχί, Βομβάη, Αλμάτι κ.ά.). Ειδικότερα, οι περιπτώσεις της Ινδίας και της Νιγηρίας, που για διαφορετικούς λόγους έχουν ισχυρό ελληνικό ενδιαφέρον, θα πρέπει, σύμφωνα με τους ίδιους παράγοντες, να προτεραιοποιηθούν.
Σε αυτή τη λογική, η «DEALnews» σημείωνε στο δημοσίευμα της 24ης Μαΐου 2024: «Ειδικότερα, η αγορά της Ινδίας (Δελχί, Βομβάη) αποτελεί το holy grail των δύο πόλων Δύσης/ΗΠΑ VS Ανατολής/Κίνας, αλλά και την ταχύτατα ανερχόμενη οικονομική δύναμη του πλανήτη. Για τη δε Ελλάδα, η Ινδία δεν είναι ένας απλός σύνδεσμος από τα χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου, μια ισχυρή σχέση που χάνεται στα χρόνια του Μενάνδρου Α’ του Σωτήρος, του σημαντικότερου Ελληνα βασιλιά της Ινδίας, αλλά ένα στοίχημα και γεωπολιτικό και επιχειρηματικό/οικονομικό.
Αναλογικά, η Νιγηρία, με τα $5 δισ. επενδεδυμένα Ελλήνων και Ελληνοκύπριων επιχειρηματιών από το 2017 (Levendis Group-Δαυίδ, Ομιλος Κουμάνταρου, Ομιλος Μανδήλα, ΡΖ Group et.c.), είναι η πολυπληθέστερη χώρα και ισχυρότερη οικονομία στην Αφρική. Σε μία συγκυρία που συντελούνται ανακατατάξεις στην ευρύτερη περιοχή (ζώνη του Σαχέλ, Κεντρική Αφρική), με (γεω)πολιτικό/οικονομικό αποτύπωμα, η Aegean θα είναι ο πρεσβευτής των ελληνικών/γαλανόλευκων χρωμάτων», ο κύριος εκπρόσωπος του πολιτισμού, του σύγχρονου προσώπου της χώρας.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ (ΦΥΛΛΟ6/09/2024)
